Soms denk ik wel eens dat het leven nu, één groot compromis is. Wat mag ik nu wel of niet doen? Vorige week schreef ik over het goed vertalen van de Bijbel naar deze tijd en vandaag wil ik stilstaan bij het sluiten van compromissen. Hier geldt weer wat mag wel of niet en wat doet er eigenlijk niet toe.

Als eerste het sluiten van compromissen. De een vindt dat dit helemaal niet mag. Je moet je altijd aan Gods geboden houden. De ander beaamt dat, maar concludeert dat het soms niet anders kan. Conflicten moeten opgelost worden en daarbij moeten soms compromissen gesloten worden. Hierbij moet voor het kleinste kwaad gekozen worden. Tenslotte zijn er mensen die vinden dat je als christen compromissen mag sluiten. Hierbij wordt de nadruk gelegd op de liefde van God en onze liefde voor God.

Als je compromissen wilt sluiten, moet je eerst weten wat wel en niet van belang is. De vraag is wat hoofdzaak is en wat bijzaak is. De bijzaken hebben een neutrale waarde, die doen er niet toe. Een vraag is bijvoorbeeld: hoe ga je om met de zondagsrust? Mag je alleen naar de kerk? Of mag je ook wandelen en een ijsje halen? Hierbij kunnen er mensen bang zijn voor het hellend vlak. Nu ga je misschien alleen naar de kerk op zondag, maar later ga je ook wandelen en even later is een ijsje halen ook geen probleem. Jaren later ga je niet alleen wandelen en een ijsje halen maar je mis inmiddels ook eens een kerkdienst omdat je gaat winkelen op koopzondag.

Wat is wel goed en wat is niet goed? Ik kan dat niet voor je bepalen. Dat is iets wat je zelf moet bepalen. Vandaag wil ik je aan het denken zetten over wat je doet en welke compromissen je sluit. De Heilige Geest wil je helpen met deze keuze.

Tenslotte wil ik benadrukken: God ziet je hart aan, Hij kijkt naar je motivatie. Hierbij is het dus belangrijk om te kijken waarom je iets doet.

Goede week, Gods zegen!

Adriaan