Gisteren las ik in Suriname een passage uit het boekje geheten; IK-GERICHTHEID, de wortel van alle ellende geschreven door Andrew Wommack wat mij sterk aansprak. Graag wil ik het dit weekend met jullie delen. Ik hoop dat jullie erdoor aangewakkerd zullen worden en worden aangemoedigd om af te rekenen met ik-gerichtheid.
Bijbels ouderschap houdt in dat jij het op zichzelf gericht zijn van je kind aanpakt. Het leven bestaat niet uit altijd maar op je wenken te worden bediend! Kinderen moeten leren dat je werkelijk ontvangt door te geven. Ze moeten getraind worden om voor anderen iets te mogen betekenen. Hebben jouw ouders je dit bijgebracht? Ben je bezig dit ook te laten ontwikkelen in jouw kinderen?
De meeste ouders hebben veel moeite met het optreden tegen de ik-gerichtheid van hun kinderen, omdat ze nooit echt hun eigen ik-gerichtheid onder handen hebben genomen. In het heetst van de strijd schijnt het dikwijls gemakkelijker te zijn voor Mama’s of Papa’s vlees om junior niet te berispen.
Neem bijvoorbeeld die vrouw die boodschappen doet bij de supermarkt met haar peuter. In het midden van gangpad negen verklaart het kind vrijmoedig: ‘Ik wil een ijsje!’
Rustig maar beslist antwoordt de moeder: ‘Nee jongen, je krijgt geen ijsje.’ Hij blijft echter zeuren. Zijn stem wordt luider en luider totdat hij schreeuwt: ‘IK WIL HET!!!’ Als hij merkt dat het nodig is om de druk op te voeren, gooit de peuter zichzelf op de grond en geeft zich over aan zijn driftbui.
Weet je wat de meeste op zichzelf gerichte ouders doen? Ze geven toe aan het kind vanwege hun eigen ego. Om de ongewenste aandacht van ‘zichzelf’ af te wenden (‘iedereen kijkt naar mij!’), geeft de ouder toe aan het kind, in plaats van goddelijke correctie toe te passen. Wanneer dit gebeurt dan is Juniors ‘eigen ik’ alleen maar gesterkt. Hij leert dat het ‘eigen ik’ alles kan krijgen, als het ‘eigen ik’ maar bereid is om zich in een driftbui op de grond te gooien!
Ben jij een twintig- dertig, vijftig of zelfs zeventig jaar oude snotaap die nog steeds driftbuien gebruikt om je eigen zijn door te drijven? Denk daar maar eens over na! Mok je en trek jij je terug uit relaties met als doel anderen te ‘straffen’? Vervolg jij mensen totdat ze in berouw naar jou terug komen kruipen? Ben jij een ‘gifkikker’ – die iedereen binnen gehoorafstand eens flink de waarheid zegt? Of zijn geslepenheid, volharding en sluwheid beter in overeenstemming met jouw vergeldingsvoorkeuren omdat ‘wraak het beste zoet kan worden opgediend!’ Het maakt niet uit in welk vat je het giet, het is allemaal ik-gerichtheid!
Je moet inzien wat jouw boosheid in werkelijkheid is. En dat is: ‘ik-gerichtheid in actie.’ Vanuit het perspectief van de Vader zijn al deze manieren, waardoor jij voor jezelf opkomt, niets anders dan het geschop en geschreeuw van jou op die vloer van de supermarkt in gangpad 9. Mijn vriend en vriendin, het is tijd om volwassen te worden!
Goed weekend,
Groeten Rob
Like deze blog!