Welkom op Gebedsbroeders.nl!
Vanaf 2007 tot en met 2013 zijn er meer dan 1150 blogs geschreven op Gebedsbroeders.nl. Blogs in allerlei soorten en maten en...
Vandaag wil ik het met jullie hebben over het milieu waarin je opgroeit. Ik heb in Nederland van jongs af aan een baantje gehad zodat ik altijd een leuk zakcentje had. Van jongs af aan koop ik meestal merkkleding, heb ik allerlei elektronica in mijn bezit en heb ik mij nooit zorgen gemaakt of ik voldoende geld had om rond te komen. Nooit was ik bezorgd over het feit of ik wel mijn schoolboeken kon betalen.. Om de 2-3 dagen droeg ik een ander setje kleding.. Nooit maakte ik mij werkelijk druk om de aanschaf van kleding en schoeisel.. En het hoefde ook niet echt.. geld had ik toch wel, tijd was soms een probleem.
Nu zit ik precies 14 dagen in Suriname. Bijna iedereen beheerst in Suriname de Nederlandse taal. Mensen die in een volledig andere cultuur/ natuur leven maar toch gewoon Nederlands spreken. Ik vind het een fantastisch land, met een geweldige gastvrijheid overal en bijzonder vriendelijke mensen..
Wat mij het meest heeft geraakt is mijn rijkdom versus de armoede in Suriname. Jongeren van mijn leeftijd waar ik gezellig mee praat die meestal geen vader en/of moeder hebben, hele dagen werken voor een mager loon en zonder een goede opleiding een zelfstandige woning (op kamers gaan) uit hun hoofd moeten zetten. Een 19-jarige jongen verdiend in Suriname gemiddeld 5,75 euro wanneer hij acht uur op een dag werkt. Een illustratie;
De schoenen die ik heb gekocht destijds in Nederland kosten 60 euro. Ik bestempelde het als een mooie aanbieding. Dezelfde paar schoenen kosten in Suriname iets goedkoper, rond de 40 euro. Als een jongere dezelfde paar schoenen als ik wilde kopen, dan moest bv een 19-jarige jongen maar liefst zeven dagen, acht uur per dag werken in Suriname om het gewenste paar schoenen te kunnen aanschaffen… Om maar niet te praten over een laptop, een telefoon, een mp3-speler etc. etc. Daar zou een student in Suriname tientallen jaren voor moeten sparen!
En misschien wel rijker ben ik wat betreft het milieu waarin ik ben opgegroeid. Ik heb een liefdevolle vader en moeder die van mij houden, ouders die altijd (nog steeds) voor mij hebben klaar gestaan. Geen gebrek aan kleiding, voedsel, onderdak en ontspanning. Hier in Suriname ben ik na 14 dagen tot de conclusie gekomen dat ik veel te weinig bewust ben hoe goed ik het voor elkaar heb. Rijk, doordat ik vrienden en familie heb die om mij geven en van mij houden. En omdat ik altijd een leuk zakcentje heb 🙂 Ik leer steeds beter God te danken voor het milieu waarin ik ben opgegroeid. Voor het feit dat ik geboren ben in Nederland. Voor de vrienden en familie die ik heb, etc. En ik ben God dankbaar dat ik in Suriname iets van mijn rijkdom, de liefde die ik ontvang van vrienden, familie en God mag doorgeven aan de (wees) kinderen en jeugd in Suriname..
Ik wil je aanmoedigen om vandaag in het bijzonder God te danken voor wat Hij voor jou heeft gedaan, voor wie je bent, en wat je mag doen in het dagelijks leven.
Gods zegen, Rob
Like deze blog!
Marlies schreef:
Goed en zeker waar stuk, Rob!
Ik hoop dat je een bijzondere tijd hebt in Suriname. Wees een zegen!
Victor schreef:
Leuk stukkie Rob,
Vandaag heb ik meegeholpen met de verhuizing van mijn vader en zijn vriendin naar nieuwleusen. Dan zie je al dat materieel dat je meeneemt met zo’n verhuizing en besef je inderdaad dat je rijk bent.
Trouwens rommelzolders zijn ook een luxe probleem in NL 😛
Groet,
Victor
Angelique schreef:
Hi Rob! Ik wens je een hele goede en gezegende tijd toe in Suriname! Geniet van je tijd daar!
Een paar weken geleden werd ik heel erg stil gezet bij hoe rijk ik eigenlijk ben. Bij mij op school zit ook een meisje uit Zimbabwe, en terwijl we samen aan het eten waren zag ik ineens tranen uit haar ogen komen. Toen ik haar vroeg wat er aan de hand was zei ze: ‘We eten hier 4 maaltijden per dag, en van alles wat we eten gaat er ook een hoop de prullenbak in omdat de mensen het niet lekker vinden, of omdat ze teveel hebben opgeschept. Mijn vader, moeder en broertjes en zusjes mogen geluk hebben als ze vandaag wat rijst kunnen krijgen, maar de kans is erg groot dat ze zonder wat gegeten te hebben naar bed moeten vannacht.’
Dat heeft me enorm aan het denken gezet. En ik probeer me te bedenken wat ik eraan zou kunnen doen, maar ik kan niets bedenken. Toen ik dit meisje vroeg wat ik kon doen zei ze dat ik voortaan alleen maar zoveel op kan scheppen als ik echt ga eten. En als er eten over is kan ik dat bewaren tot een volgende dag.
Ik had verwacht dat ze zou zeggen dat ik geld kon geven, maar het was iets heel praktisch. Gewoon zoveel opscheppen als ik echt ga eten. Niet moeilijk, ik spaar er zelfs geld mee uit…
Ik heb besloten om dat te doen. En het geld dat ik overhoud omdat ik het niet aan eten uitgeef kan ik aan een organisatie geven die in een arm land echt mensen helpt.
With love, Angelique
Rob schreef:
Jaahs, een hoop rijkdom waarvan we niet eens wisten dat we het hadden, Victor:P Best erg eigenlijk hé? Maar zit precies in het zelfde schuitje.
@ Angelique
Thanks voor je eerlijke reactie.. Ja, bijzonder dat ze niet vroeg om geld.. Confronterend misschien ook, omdat vaak wij westerse mensen eenvoudig een keer een boel geld overmaken, maar veranderen in onze leefstijl een stuk moeilijker vinden..
Gaaf dat jij hebt besloten wel te veranderen in je leefstijl, als is het alleen al om je er bewust van te zijn wat betreft het overvloedige eten dat je iedere dag weer hebt 🙂
Ik wil je er Gods zegen bij wensen. Veel makkelijker is het nl om gewoon je eten weg te gooien en een dag later gewoon weer vers te koken, niet waar?
Succes ermee, en nogmaals bedankt voor je reactie 🙂
Ik zal deze week mijn nieuwsbrief plaatsen op de site!
Groetjes Rob
Elsa (nsz) schreef:
Toen ik een tijd in Zuid Amerika zat voor mijn DTS heb ik diezelfde ontdekking gedaan. en ik moet zeggen, het houd me nu nog bezig.
We hebben zo’n rijkdom hier..
En daar..
echt mensen: er zijn mensen (daar waar ik geweest was) die echt geen kleding aan hun lijf hebben! 1 tshirt.. geen schoenen, hoogstend kapot gelopen slippers.. geen douche, geen eten.
En ik kijk in mijn kast, en zit met mijn handen in het haar. Ik weet niet wat ik vandaag aan moet doen.
groetjes,
Elsa
Mark W schreef:
Wow, dat zet je wel aan het denken. Beste cultuurshock. Het is goed om dit te beseffen als je weer eens zo’n moment van zelfmedelijden hebt, denkend dat je niets hebt.
Gaaf Rob,
Mark