Deze keer is de blog van mij, Maurice. 28 jaar. Wie ben ik? Tja, dat verandert natuurlijk. Wat me de laatste tijd bezig houdt is dat als je zegt iets te zijn dat je het dan ook moet laten blijken uit je daden. Je kunt niet zeggen een heavy-metal-goeroe te zijn en vervolgens luisteren naar klassieke muziek. Die 2 gaan gewoon niet samen. Zo ook met mijn geloof. Ik zeg in God te geloven, maar…luister nog behoorlijk vaak naar klassieke muziek.
Als iemand het irritantisme uitgevonden had, dan was het die gast wel. Wat was die makker irritant zeg. Eerst dacht ik dat het aan mezelf lag, maar na snel ff gecheckt te hebben bij alle collega’s, kwamen we al snel tot de conclusie dat ik niet de enige was. Ik werd al iets vrolijker, want gedeelde irritatie is halve irritatie zeg ik maar altijd. Bovendien lucht het gewoon op om elkaar te bevestigen dat die gast gewoon erg irritant is.
Tja, wat doet ie dan? Weet ik veel. Hij is gewoon irritant. Oja, zo’n IWAB. Een Ik Weet Alles Beter figuur. Ken je ze? Ik wel! Op mijn werk zit er een. Heb je het over je auto, hij heeft een betere. Heb je een probleem met je PC, dan heeft hij dat ook al gehad maar dan erger. Heb je problemen met belasting betalen, gaat hij jou uitleggen waarom jij dat zo voelt. Echt ik zeg het je….
Na eerst besproken te hebben hoe irritant die gast wel is, waren we nu toch echt wel aangekomen bij het bespreken van de nodige actiepunten. Hier en daar is al een scherp woord gevallen om de IWAB op zijn plaats te zetten, maar hij pikt het niet helemaal op geloof ik. Denk dat ik morgen maar weer is een groepsoverleg in plan. Wel zonder de IWAB, want anders kunnen we geen constructief actieplan opstellen.
Plotseling schoot het door mijn gedachten. Het kwam wel van heel erg ver geloof ik. Het was ongeveer dit: “Heu uh Maurice?, euh, … Fijne gast ben jij” Voelde me ineens klein worden, tegenover een God die voor mij alles gedaan heeft. Het is heel simpel: Heb God lief boven alles, en je naaste als jezelf.
Doen we dat eigenlijk wel? Ik zeg wel God te volgen, maar hoe vaak doe ik het ook? Heb ontdekt dat iets zeggen niet zo moeilijk is, maar doen des te meer. Als je zegt iets te geloven, maar het vervolgens gewoon niet doet, geloof je het dus domweg niet. Praten is zilver, Doen is goud.
Ik vraag me wel is af waarom zoveel mensen een hekel hebben aan de kerk. Is het misschien om dat ze niet doen wat ze zeggen? En jij dan? Jij zit misschien wel in zo’n kerk? Wat doe jij eigenlijk?
Like deze blog!
kemmel schreef:
Inderdaad….Ik lijk aan de buitenkant ook een ”perfect” christen, maar diep van binnen wil ik geen eens meer in hem geloven.
Wat hier aan te doen? Geen idee
Kees schreef:
Beste Maurice
Allereerst bedankt voor je eerlijkheid hierin, het is niet erg om toe te geven dat we als christenen ook wel eens falen, het is alleen jammer dat we het zo weinig doen. Maar ben je nu schijnheilig ik weet het niet, maar je bent in ieder geval een onvolmaakte persoon.
Toch hoop ik dat je die IWAB hebt kunnen zeggen wat er speelt op de werkvloer.
Je hebt heel beeldend beschreven hoe het mis ging, en dat je naar jouw gevoel niet zuiver gereageerdt hebt.
Maar de andere kant is als jij IWAB op een dag niet aanspreekt op zijn gedrag dan zal een ander dat doen op een manier die misschien nog wel zal lijken van een botte bijl en spaanders.
Het is al een tijd geleden dat je dit geschreven hebt, maar ik ben wel benieuwd hoe het verder is gegaan.
Groetjes en Gods zegen toegewenst,
Kees.
Gabrielle schreef:
Beetje erg late reactie..
Maar het is altijd goed om eerst eens tot 10 te tellen en God vragen wat hij zal doen. Gelijk in actie komen is niet altijd de beste oplossing. En toch hoe moeilijk het soms kan zijn het gewoon rechtstreeks te zeggen voordat sommige dingen misschien uit de hand gaan lopen.