Ik ben opgegroeid in een kerk met 2000 mensen… Ik was negentien jaar toen ik mijn visie op de kerk begon te ontwikkelen. Er was een mooi enthousiasme binnen deze megakerk maar ik miste de betrokkenheid onder elkaar. Met 2000 mensen is het onmogelijk om elkaar te kennen, laat staan te herkennen.

Het gevoel dat je daadwerkelijk een familie in Christus bent en elkaar kent van hart tot hart miste ik bijzonder. Dat is wel degelijk mijn voorstelling bij de huiskerken waarover we lezen in Handelingen. Huiskerken die alles met elkaar deelde en ten allen tijde voor elkaar klaar stonden. Ik geloof dat Jezus Christus een buitengewoon liefdevolle warme man was die bijzonder enthousiast is over de boodschap die hij mocht verkondigen op aarde. Hoe veel van het enthousiasme wat Jezus Christus bij zich draagt hebben wij nog in ons zitten? Als ik kijk naar mijzelf, dan verbaas ik mij hoe weinig enthousiasme en uitzinnige vreugde er in mijn lichaam zit.

Ik geloof dat Jezus Christus een bonk enthousiasme is.  Zijn we tot over onze oren verliefd op Hem, of doen we het liever wat rustiger aan en houden we onszelf wat meer op de achtergrond? En zijn we gefocust op de ander of hechten we meer waarde aan onze eigen belangen?

Jezus Christus hield zijn enthousiasme voor het goede nieuws niet voor zichzelf. Ik geloof dat een ieder die Hem zag ervoer wat voor een geweldig nieuws Hij had voor een ieder.

Probeer je te verplaatsen in niet-christenen terwijl je kijkt naar het onderstaande filmpje met de titel; ‘wat als katholieken fanatieker waren…’.. Ik begrijp dat het satirisch overkomt, maar toch wil ik je uitdagen om er samen met mij een les uit te halen. Bij de honderden reacties op dit filmpje reageren veel ongelovigen dat ze wel naar de kerk willen komen als er zo’n sfeer zou hangen in de kerk van tegenwoordig.
De kerk zou een warme liefdevolle rustplaats moeten zijn. Waar nieuwe mensen worden opgevangen door barmhartige christenen die een ieder behandelen alsof het Jezus Christus zelf is. Een betrokken familie, broers en zussen die God aanbidden als eenheid, in woord en daad.

Nu u door Christus zozeer bemoedigd wordt en liefdevol getroost, nu er onder u zo’n grote verbondenheid met de Geest is, zo veel ontferming en medelijden, 2 maak mij dan volmaakt gelukkig door eensgezind te zijn, één in liefde, één in streven, één van geest. 3 Handel niet uit geldingsdrang of eigenwaan, maar acht in alle bescheidenheid de ander belangrijker dan uzelf. 4 Heb niet alleen uw eigen belangen voor ogen, maar ook die van de ander. 5 Laat onder u de gezindheid heersen die Christus Jezus had. Filippenzen 2:1-5

Als Jezus als een onherkenbaar persoon in de kerk zou binnenkomen aankomende zondag. Zou Hij dan worden verwelkomd op de manier die Hem toekomt? Of zou iedereen Hem buiten beschouwing laten, omdat ze zo druk bezig zijn met zichzelf?

Ik hoop dat Hij buitengewoon geniet van de uitzinnige vreugde binnen de kerk en met zijn broers en zussen nog een polonaise doet, ‘Bij Wijze Van Spreken natuurlijk..

En de koning zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie gedaan hebben voor een van de onaanzienlijksten van mijn broeders of zusters, dat hebben jullie voor mij gedaan.” En vers 45; En hij zal hun antwoorden: “Ik verzeker jullie: alles wat jullie voor een van deze onaanzienlijken niet gedaan hebben, hebben jullie ook voor mij niet gedaan. Matteüs 25:40+45

Goede zondag alvast! Groetjes Rob

P.s. Deze blog is niet gericht op Katholieken, maar op álle Christelijke stromingen.