Of je al een keer op reis bent geweest weet ik niet, maar mij is het opgevallen hoe snel je na een korte tijd de kleine details alweer vergeten bent. Na een langere tijd weet je alleen de grote lijnen van de reis nog maar. Je weet niet meer welke dagen je precies wat hebt gedaan en wie allemaal waar bij waren.

Mij is het overkomen dat ik mijn eerste twee échte reisjes die ik heb gemaakt niet meer zo duidelijk als ik wil voor me heb. De eerste keer heb ik het niet bij gehouden, omdat ik niet wist dat ik er zoveel van zou vergeten en de tweede keer wist ik zeker, dat het me niet nog een keer ging gebeuren en was ik ervan overtuigd dat ik het toen echt ging onthouden. Onmogelijk. Daarom heb ik deze week een ‘notebook’ gekocht. In dit boek ga ik elk detail schrijven die ik nooit wil vergeten. Alles wat een onvergetelijke indruk zou moeten zijn, schrijf ik op in dit boekje.

Dus daar zat ik, op mijn zolderkamer aan het bureau, mijn verhalen over mijn reizen op te schrijven en een poging te doen alles terug te halen. Toen kwam ik ineens op de gedachte dat het eigenlijk heel gek is dat ik sowieso niet zo’n boek had, want eigenlijk ben ik mijn hele leven al op reis. Vanaf mijn geboorte is Jezus bezig met zijn plan voor mij. Hij is mij aan het vormen tot de persoon die Hij voor mij in gedachte heeft. Hij laat mij dingen zien, geeft mij beelden en woorden. Waarom ben ik er dan nooit op gekomen om die momenten op te schrijven!

Iedereen kent: Het moment dat je God even niet voelt, het allemaal even niet meer weet en je denkt dat hij je geen beelden, woorden en gedachten geeft. Je slaat de Bijbel open, maar je snapt niks en je leest dingen die je helemaal niet kunnen helpen op dat moment. Het voelt leeg. Het is een beetje mens-eigen om het dan allemaal naast je neer te gooien. Iedereen vergeet dan alles wat Hij wél voor je heeft gedaan en fixeert zich er helemaal op wat Hij op dat moment niet voor je doet.

Op zo’n moment is het mooi om je boekje open te kunnen slaan. Want daar staat het. Alle door jou opgeschreven momenten dat jij Jezus ervaren hebt in het leven. En dat mag je in kleine dingen zoeken. Mooie gedachten, een liedje dat in je opkomt net op het moment dat je het nodig had, maar ook grote wonderen en woorden voor jou. Ik geloof dat je mag geloven dat die gedachten en momenten van God komen. Want dat hoort bij het geloof, geloven. En dan lukt het misschien wat beter om te geloven dat, waar je ook op zit te wachten of voor bid, het gebeurt op Gods moment. En je zult zien dat, wanneer God besluit je gebed te verhoren, de timing waar hij het op doet, niet beter had kunnen zijn.

Liefs Marjolein