In mijn blog van vorige week heb ik een gedeelte uit de Bijbel besproken waarbij God Elia naar de Israëlieten stuurt om te laten zien wie Hij is. Dit doet Hij door met vuur uit te hemel het herstelde altaar te nemen en alles wat daarop lag als offer te ontvangen. In dat gedeelte staat ook de volgende tekst: “Elia vroeg aan het volk: “Hoelang hinkt u nog op twee gedachten? Als de HEER God is, volg Hem, maar als het Baäl is, volg hem! Maar het volk antwoordde hem niet in één woord” (1 Koningen 18 vers 21).

Het volk Israël twijfelt enorm en weet niet wie hun God is. Zoals jullie inmiddels weten, laat God zien wie Hij is en dat Hij waarlijk leeft. Er zijn situaties waarin je als aards mens heel erg kan twijfelen. Abraham is een persoon uit de Bijbel die bleef vertrouwen op de woorden van God. In de Bijbel staat hierover het volgende: “Hoewel het eigenlijk niet kon, bleef Abraham hopen en geloven dat hij de vader van vele volken zou worden, zoals hem was beloofd: ‘Zo talrijk zullen je nakomelingen zijn.’  En zijn geloof verzwakte niet toen hij, ongeveer honderd jaar oud, besefte dat zijn krachten hem hadden verlaten en Sara niet langer vruchtbaar was. Hij twijfelde niet aan Gods belofte; zijn geloof verloor hij niet, integendeel, hij werd erin gesterkt en bewees zo eer aan God. Hij was ervan overtuigd dat God bij machte was te doen wat hij had beloofd.” (Romeinen 4 vers 18 tot en met 21).

Dit verhaal speelt zich af aan het begin van de Bijbel en staat beschreven in het Bijbelboek Genesis. God beloofde Abraham dat hij vader van een groot volk zou worden. Hij werd ouder en ouder en zijn vrouw werd maar niet zwanger. Inmiddels hadden Abraham en zijn vrouw Sara hun eigen plan gemaakt en Abraham heeft gemeenschap met een slavin bij wie hij een kindje verwekt (vrij naar Genesis 16).  Het kindje wordt geboren en de familie zal niet uitsterven. Toch blijkt dit niet het plan van God te zijn geweest. Hij stuurt een engel en deze vertelt aan Abraham dat zijn vrouw Sara een zoon zal baren. Hij gelooft dit eigenlijk niet meer en vraagt zich af als Sara nog wel een zoon kan baren, want ze was al oud (90 jaar). God belooft dat het kindje een jaar later geboren zal zijn (vrij naar Genesis 17).

God vergeet de belofte aan Abraham niet en het kindje wordt een jaar later geboren. Sara zegt dat ze het nooit verwacht had en lachte bij het idee dat ze moeder geworden was (vrij naar Genesis 21).

God komt zijn beloftes na, hier hoef je niet aan te twijfelen.

Vertrouw jij op God en verwacht je dat Zijn beloftes over jouw leven uitkomen?

Gods zegen!

Adriaan