How Do You Know Someone Is “The One”?
Tegenwoordig zijn velen opzoek naar de ‘ware’. Maar bestaat de ‘ware’ wel? En hoe weet je wie de ‘ware’ is? In deze...
Vorige week kregen wij de suggestie van iemand om iets te schrijven over het hebben van een relatie met iemand die niet gelooft in God. Ik zal proberen om op deze suggestie in te gaan en hier een Bijbels antwoord op proberen te geven.
God is de bedenker van het huwelijk. In Genesis 2:24 staat: “Zo komt het dat een man zich losmaakt van zijn vader en moeder en zich hecht aan zijn vrouw, met wie hij één van lichaam wordt”. Dit wordt in de Bijbel meerdere keren heren herhaald. God bedacht het huwelijk zoals wij het hier in Nederland kennen. In de Bijbel wordt meerdere keren vermeld dat als een man en een vrouw gemeenschap hebben, ze net als in het huwelijk één zullen zijn. God staat seks alleen toe binnen het huwelijk (Hebreeën 13:4). (Hier volgende week meer over).
In Efeziers 4 vers 3 t/m 6 staat: “Span u in om door de samenbindende kracht van de vrede de eenheid te bewaren die de Geest u geeft: één lichaam en één geest, zoals u één hoop hebt op grond van uw roeping, één Heer, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die boven allen, door allen en in allen is”. Nu is de vraag: kan je samen, binnen het huwelijk, één zijn en tegelijk één in de Geest, één met God als een van beide niet gelooft in God?
Even later in Efeziers 4 vers 18 t/m 20 staat: “In hun geest (A: die van heidenen, v17) heerst duisternis en ze zijn vervreemd van het leven met God, omdat ze hem niet kennen en hun hart voor hem gesloten hebben. Afgestompt als ze zijn, geven ze zich over aan losbandigheid en storten ze zich in allerlei zedeloze praktijken. Maar zo hebt u Christus niet leren kennen!”. Eigenlijk staat hier het antwoord op de vraag uit de vorige alinea. Ik vind het best moeilijk om dit zo te schrijven, maar toch is de Bijbel hier heel duidelijk en helder.
Eigenlijk is de grootste vraag: “Kan een christen die een relatie heeft of getrouwd is met een niet-christen tot zijn bestemming komen?” Kan diegene komen op de plek die God voor hem heeft bedacht en waar hij tot geroepen is?
Ik denk dat iedereen een eigen antwoord moet vinden op deze vraag. Dit is net als een relatie hebben met iemand die naar een andere kerk gaat. Kan je elkaar in Christus begrijpen en samen volledig tot je bestemming komen? Hiervoor moet je elkaar sowieso helemaal accepteren.
Ik ben benieuwd naar jullie reactie op deze blog. Heeft er misschien iemand ervaring en kan hij/zij vertellen hoe hij/zij hier mee omgaat?
Gods zegen,
Adriaan
Like deze blog!
linda schreef:
Hey, tja huwen met een ongelovige… wat heet ongelovig?
Raf kan je misschien eens duidelijk stellen wat je bedoelt met:
zondig leven? Immers als je de tien geboden volgt, hoe kan je dan zondig leven door een ongelovige partner te hebben?
Ik weet wel als mijn vriend onveranderd uit de retraite was gekomen in 2011 ik inderdaad een punt had moeten zetten achter onze relatie…
Immers ik ga niet gaan zondigen om mijn verloofde te plezieren.
Het is niet gemakkelijk voor ons om stand te houden en niet te gaan samen wonen… Mijn vriend heeft daar geen moeite mee… maar de maatschappij wél!
Ik woon nu in zijn dorp zodat we elkaar meer zien door de week, want hij bleef en blijft immers nooit bij mij slapen.
Met uitzondering van kerstavond en oudjaar. Maar dat waren ‘korte’ nachten en mét een speciale reden, dus wisten we zeker dat we geen risico namen. Want wij willen geen sex voor het huwelijk.
Over 5 maanden huwen we en daar kijken we beiden naar uit.
Het is mijn vriend zijn keuze dat het een eucharistie is en geen gebedsdienst. Want hij vindt dat je niet voor God kan huwen en zeggen: God blijf maar buiten… we huwen zonder jou.
Woorden van mijn vriend niet de mijne…
Ik heb iets van: als je voor je huwelijk duidelijk bent over je geloof dan is een leven met een minder-gelovige best haalbaar.
Want dan groeit de ander in geloof door jouw. Immers als je verliefd bent volg je de andere overal want je kan de ander niet missen… en zo kom je dus op retraites, samen in de kerk…
Dan wordt je partner er aan gewoon… en zal hij er nadien allicht ook niet moeilijk over doen.
Elisabeth: ik ben blij te lezen dat jij door je huwelijk zo’n mooi voorbeeld bent geworden!
Raf schreef:
Dag Elisabeth, ik sluit me aan bij de woorden van Mark W. Nu weet ik niet als je in je reactie verwees naar mijn laatste reactie waar ik sprak over het hebben van een zondige relatie en de veroordeling die daaraan vasthangt. Dit ging niet over de relatie binnen een huwelijk, maar over de relatie die men aangaat vóór het huwelijk (verloving). God wilt niet dat Christenen huwen met ongelovigen, dus wanneer Christenen relaties aangaan met ongelovigen, dan houden ze geen rekening met de wil van God. Maar wanneer een Christen met een ongelovige huwt, dan wordt verwacht dat men zijn of haar echtelijke verplichtingen nakomt. Niemand heeft jou aangeraden om je man als een fles drank door de w.c. te spoelen, slechts omdat je ooit de verkeerde beslissing nam om met hem te trouwen. Je hebt een verbond met je man gesloten en dat mag je absoluut niet breken.
Het is goed dat je gelooft dat God ook zelfs je misstappen van het verleden kan gebruiken om er iets goeds van te maken. Het zou alleen verkeerd zijn als Christenen zouden gaan geloven dat men door te zondigen een ongelovige voor God mag winnen. En dat zie ik spijtig genoeg steeds vaker.
Mark W schreef:
Dag Elsbeth, bedankt voor je openhartigheid; Wat een eerlijk verhaal. Je hebt zeker gelijk dat God niemand door één zonde links laat liggen. God gaat met iedereen en ook met jou door. Je beseft dat je fout zat met het kiezen van een ongelovige partner, dat is heftig. En het laatste wat God wil is dat je je trouwbelofte breekt en van hem scheidt, dat zeker! Ik vind het mooi om te horen dat God jou gebruikt in situaties waar jij kunt getuigen van Hem. Hij is zeker met jou!
Het is inderdaad geen opbeurend forum… Ik schreef deze blog ook voor mensen die nog niet een partner hadden gekozen. Gods zegen en bedankt voor je verhaal.
Raf schreef:
Dag Linda,
Even voor de duidelijkheid. Ik geloof dat de apostelen leerden dat Christenen zich niet moeten onderwerpen aan de wet van Mozes om behouden te kunnen worden. “[…] 11 Maar wij geloven, door de genade van den Heere Jezus Christus, zalig te worden, op zulke wijze als ook zij. […]” (Hnd 15:1-29; vgl Gal 3:21-25). Daaruit volgt noodzakelijk dat Christenen ook niet onderworpen zijn aan de tien geboden, want de tien geboden werden door de dienst van Mozes gegeven, het is een onderdeel van de wet van Mozes. “13 Op de berg Sinai zijt Gij nedergedaald en hebt met hen gesproken uit de hemel, en hun rechtvaardige verordeningen, betrouwbare wetten, goede inzettingen en geboden gegeven. 14 Ook hebt Gij hen uw heilige sabbat doen kennen en hun geboden, inzettingen en een wet gegeven door de dienst van uw knecht Mozes.” (Neh 9:13-14).
De wetten op stenen tafelen behoren tot het oude verbond. “Er was niets in de ark dan alleen de twee stenen tafelen die Mozes op Horeb erin gelegd had, de tafelen van het verbond dat de Here met de Israelieten gesloten had, bij hun uittocht uit het land Egypte.” (1Kon 8:9). Het oude verbond is verdwijnen toen het Nieuw verbond werd opgericht. “Als Hij spreekt van een nieuw verbond, heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning.” (Heb 8:13). Hieruit volgt noodzakelijk dat ook de wetten van het oude verbond niet meer van kracht zijn.
Dat betekent natuurlijk niet dat afgoderij (Exo 20:3-6), het lasteren van God (Exo 20:7), het niet eren van je ouders (Exo 20:12), doodslag (Exo 20:13), echtbreuk (Exo 20:14), stelen (Exo 20:15), liegen (Exo 20:16) en ongeoorloofde begeerten (Exo 20:17) toegelaten zijn om te doen. De apostelen hebben al deze dingen veroordeeld en het is door het Woord van de apostelen dat Christenen behouden worden, door het geloof. (Joh 17:20; vgl. Joh 16:12-13).
Nu hebben de apostelen niet alleen deze geboden gegeven om na te volgen. Zij leerden ook dat een Christen ‘alleen’ mag huwen ‘in de Heer’. “Een vrouw is gebonden, zolang haar man leeft; maar indien haar man is ontslapen, is zij vrij om te trouwen, met wie zij wil, mits in de Here.” (1Co 7:39). Christenen mogen ‘geen ongelijk span vormen met mensen die geen Christenen zijn’. “14 Vormt geen ongelijk span met ongelovigen, want wat heeft gerechtigheid gemeen met wetteloosheid, of welke gemeenschap heeft het licht met de duisternis? 15 Welke overeenstemming is er tussen Christus en Belial, of welk deel heeft een gelovige samen met een ongelovige? 16 Welke gemeenschappelijke grondslag heeft de tempel Gods met afgoden? Wij toch zijn de tempel van de levende God, gelijk God gesproken heeft: Ik zal onder hen wonen en wandelen, en Ik zal hun God zijn en zij zullen mijn volk zijn. 17 Daarom gaat weg uit hun midden, en scheidt u af, spreekt de Here, en houdt niet vast aan het onreine 18 en Ik zal u aannemen, en Ik zal u tot Vader zijn en gij zult Mij tot zonen en dochteren zijn, zegt de Here, de Almachtige.” (2Co 6:14-18).
Merk op dat er staat: ‘ongelijk span’. De reden waarom een Christen zich niet mag verbinden met iemand die geen Christen is, heeft dus te maken met balans. Het trekken van de kar is het leven met God, met Christus die de teugels vast heeft. Maar als je die kar trekt, samen met een koppig en ongetemd paard dat steeds een andere richting wil uitgaan, dan gaat die kar niet goed vooruit en loop je zelfs het gevaar om onder de last te bezwijken. Want een ongelovige zal Christus niet achten en elke stap die hij zet in het leven is niet met God, want hij geloof niet in Hem. Als dan zijn gelovige vrouw samen met hem door het leven wil gaan, zal het voor haar moeilijker worden om in Gods voetstappen te treden. Zulk huwelijk zal niemand ten goede komen, zowel de man als de vrouw niet, omdat je niet beiden in stand kan houden, namelijk enerzijds je geloof, en anderzijds een hechte relatie met je man. Dus mag je van geluk spreken als je nog niet gehuwd bent, want eenmaal je gehuwd bent, is er geen terugweg weer. Want Jezus zei: “Laat het ja, dat gij zegt, ja zijn, en het neen, neen; […]” (Mat 5:37). En: “en indien zij haar man verlaat en een ander trouwt, pleegt zij echtbreuk.” (Mar 10:12).
De voorbeelden uit de oudtestamentische Schrift getuigen ervan welke negatieve gevolgen het heeft om te huwen met een ongelovige. Daarom gaf God ook deze waarschuwing: “3 Gij zult u ook met hen niet verzwageren; uw dochters zult gij aan hun zonen niet geven, noch hun dochters nemen voor uw zonen; 4 want zij zouden uw zonen van Mij doen afwijken, zodat zij andere goden zouden dienen, en de toorn des Heren tegen u zou ontbranden en Hij u weldra zou verdelgen.” (Deu 7:3-4). Niet dat dit gebod aan ons gericht zou zijn, maar een duidelijk principe kunnen we hieruit wel leren. “Wie met wijzen omgaat, wordt wijs; maar wie met dwazen verkeert, wordt slecht.” (Spr 13:20).
Je zei: “Ik weet wel als mijn vriend onveranderd uit de retraite was gekomen in 2011 ik inderdaad een punt had moeten zetten achter onze relatie…” En: “Ik heb iets van: als je voor je huwelijk duidelijk bent over je geloof dan is een leven met een minder-gelovige best haalbaar. Want dan groeit de ander in geloof door jouw. Immers als je verliefd bent volg je de andere overal want je kan de ander niet missen… en zo kom je dus op retraites, samen in de kerk… Dan wordt je partner er aan gewoon… en zal hij er nadien allicht ook niet moeilijk over doen.”
Dus toen je de relatie begon, wist je dat je vriend op dat moment nog geen geschikte partner voor je zou zijn? Waarom ben je dan in die relatie gestapt? Het lijkt me in ieder geval geen verstandelijke keuze te zijn geweest. Vanaf het moment dat men een relatie heeft, begint men zich aan elkaar te hechten en is het de bedoeling dat men met elkaar zal huwen. Maar als een huwelijk op dat moment nog uitgesloten is, terwijl je toch een relatie hebt, bedrieg je dan niet jezelf en je partner? Want zo worden jullie beiden blootgesteld aan de misleiding van verliefde gevoelens voor elkaar, waardoor wel een huwelijk op de agenda komt te staan, terwijl het eigenlijk diep in je hart nog niet op je agenda staat.
Bovendien brengt dat het risico met zich mee dat je vriend gelovig wordt omdat jij dat wil en om zo de relatie in stand te kunnen houden. Het zou niet de eerste keer zijn dat men zichzelf bedriegt om in iets te gaan geloven, omdat men naar iets verlangt wat er niets mee te maken heeft. Want wat heeft het Evangelie nu te maken met verliefdheid? Daarom was je beter nooit een relatie met je vriend begonnen, want je neemt zulk een groot risico dat de ziel van je vriend op het spel komt te staan.
Je zegt: “Want dan groeit de ander in geloof door jouw. Immers als je verliefd bent volg je de andere overal want je kan de ander niet missen… en zo kom je dus op retraites, samen in de kerk…” Verliefdheid brengt je op plaatsen, dat is waar. En je vriend zal ongetwijfeld kunnen groeien in geloof door het horen van de woorden van Jezus en Zijn apostelen. Maar ik geloof niet dat het eerlijk is tegenover je vriend om een relatie met hem te beginnen terwijl je zelf niet overtuigd bent dat hij een geschikte partner voor je zal kunnen zijn en hij dus eerst moet veranderen. Je was beter een vriendschapsrelatie begonnen om door zulke relatie een goede invloed voor hem te zijn. Als dan later het moment gekomen is dat je vriend veranderd is, dan kon je met heel je hart in een liefdesrelatie stappen.
Maar ik vind het wel heel goed om te horen dat je geen seks voor het huwelijk hebt. Tenminste als dat ook betekent dat je niet tongzoent, elkaar niet streelt, kortom, geen seksuele opwinding veroorzaakt bij zowel jezelf als je vriend. Want dit alles is ook seks. Ik kan het haast niet geloven dat je samen in één bed kan slapen zonder ook seksueel geprikkeld te worden, daarom lijkt het me onverstandig wat je doet, ook al is het maar een paar keer per jaar.
NB: In de kerk kan je niet huwen, tenzij het wettelijk toegelaten is. In de VS mag het huwelijk worden afgesloten door gecertificeerde clerici. Maar in België huw je door naar het gemeentehuis te gaan en een huwelijkscontract te ondertekenen. Het is nooit de taak van de Kerk van Christus geweest om mannen en vrouwen in het echt te verbinden. Hieraan meedoen zou daarom zelfs een toevoeging aan de Schrift zijn.
Marleen schreef:
Hoi allemaal,
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
Ik had een relatie met een ongelovige, maar heb het snel uitgemaakt toen ik dacht dat God me een beeld gaf dat ik een toekomst moest leiden zonder hem. Ik heb wel contact gehouden, ik wou hem ook vertellen over God en de bijbel, dat heb ik ook gedaan, maar hij staat er (nog) niet helemaal open voor.
Alleen zijn we nog steeds verliefd op elkaar en hij wil de relatie een tweede kans geven, en ik ook.
Maar ik zit ook heel erg in twijfel wat God wil en ook over mijn familie, die ziet het liever uitgaan.
Maar mijn grootste zorg is het geloof.
Ik wil heel graag bij hem zijn, een relatie met hem hebben, maar ik weet niet of het standhoudt omdat ik geloof en hij niet.
Maar ik wil hem ook niet kwijt,, hij betekent heel erg veel voor me.
Iemand advies?
Alvast bedankt!
Marleen schreef:
Gabrielle,
Wat bedoel je precies??
shinewoman schreef:
Marleen en Raf, ik sta helemaal achter jullie standpunt, ik zit ook in zo’n ongeveer zelfde probleem, alleen mijn vriend heeft kanker en ik wilde er in eerste instantie, er voor hem zijn, om hem bij te staan, dat lukte, alleen ben ik verliefd op hem geworden en hebben we ook al Sex gehad, wat ik eigenlijk helemaal niet had gewild, heb ik toch gedaan, hij geloofd wel zegt hij! alleen hij beleefd het geloof niet met een levende God en ik wel. we botsen ontzettend, geestelijke strijd en elk van ons heeft de nodige beschadigingen gehad, dus je laat niet meer over je heen komen! dus is het boem, boem boem tegen elkaar, dus ruzie’s over en weer! alleen hou van hem! vanmorgen is hij meegeweest naar een prachtige dienst en hij vond het ook geweldig, en wil vaker met me mee! wat moet ik nou!!?? ik hou van hem, hij gaat waarschijnlijk dood, hij is ziek, ik wil hem helpen via God…en kan eigenlijk niet bij hem zijn..Gr Shinewoman
Raf schreef:
Dag Marleen,
Ik geloof dat God wilt dat Christenen alleen met Christenen huwen en dat kan ik in de Bijbel lezen. Er is geen wonder nodig om hiervan overtuigd te kunnen zijn, je moet alleen geloven dat Jezus en Zijn apostelen de waarheid hebben gesproken en natuurlijk ook de Bijbel lezen en bestuderen.
Ik weet wat je doormaakt want toen ik nog niet zo lang in Jezus geloofde begon ik een relatie met een ongelovig meisje. Dat was erg onverstandig van me, want het is erg pijnlijk om verliefd te worden op iemand waarmee je niet je hele hart kan delen. Want mijn hart is in de eerste plaats bij God. Ook al schiep dit voor haar geen enkel probleem en waren we samen heel gelukkig, toch bleef het aan me vreten dat ik het allerbeste in het leven niet met haar kon beleven. Hoe zou ik mijn hele leven met haar kunnen door brengen als ik niet met haar kon praten over Gods liefde en gerechtigheid, over de echte zin van het leven? Ook kon ik niet hopen dat ze ooit gelovig zou worden, want al zou God dat wel graag willen, toch heeft een mens ook zijn of haar eigen wil. Uiteindelijk werd me terug duidelijk wat ik vanaf het begin eigenlijk al wist, namelijk dat ik nooit verenigd kan worden met iemand die niet in Jezus gelooft. In de afgelopen jaren ben ik inmiddels ook getuige geweest van het leed wat ik mezelf had aangedaan, indien ik de relatie niet had afgebroken. Ik heb ook nog eens het geluk gehad dat ze me het niet heeft kwalijk genomen en we zijn nog steeds vrienden. Alleen heb ik wel duidelijk een lijn moeten trekken in onze relatie. Er moest de nodige afstand komen zodat de verliefdheid kon verdwijnen en de band kon verminderen. Als ik haar ontmoet dan hoeft mijn denkbeeldige vrouw zich niet te schamen. En ik beeld me in dat indien ik gehuwd zou zijn, dat mijn vrouw het niet erg op prijs zou stellen dat ik met mijn ex-vriendin afspreek om wat bij te praten. Dat heeft me ook geleerd ook altijd de nodige afstand te bewaren van ongehuwde ongelovige vrouwen. Met een ongehuwde Christin kan ik daarentegen erg close worden omdat er ruimte is voor het vooruitzicht op een huwelijk.
Als je verder wil praten dan kan dat ook persoonlijk. Mijn email is [email protected]. Want ik geloof dat er nog een aantal andere dingen zijn waarover ik graag me je zou willen praten. Ik heb zelf ook ooit eens een beeld gehad waarvan ik dacht dat deze door God gegeven was, maar uiteindelijk bleek dat niet waar te zijn. De duivel kan ook op een wonderlijke manier werken door mensen beelden of dromen te geven die uitkomen, zodat je misschien misleid zou worden om te gaan geloven dat God je stuurt door dromen en beelden. Je zou daardoor misschien kunnen vergeten wat God in de Bijbel heeft gezegd. (lees bv. Deu 13:1-3).
Ik wil je graag helpen,
Raf
Gabrielle schreef:
Ik had een relatie met een ongelovige, maar heb het snel uitgemaakt toen ik dacht dat God me een beeld gaf dat ik een toekomst moest leiden zonder hem. Ik heb wel contact gehouden, ik wou hem ook vertellen over God en de bijbel, dat heb ik ook gedaan, maar hij staat er (nog) niet helemaal open voor.
Je geeft zelf de antwoord.
Gods Zegen.
Raf schreef:
Dag shinewoman,
Wat erg voor jou en je vriend dat hij ziek is en waarschijnlijk hieraan zal sterven. Het moet verschrikkelijk voor je zijn en zeker voor je vriend. Ik hoop dat God zal ingrijpen zodat hij toch nog zal kunnen genezen. Maar ik bid niet dat dit zou gebeuren zodat je je relatie met hem zou kunnen behouden. Maar wel zodat hij de nodige gelegenheden zal krijgen om in Jezus te gaan geloven en Hem te gehoorzamen tot behoudenis door zich te af te keren van zijn zonden en Zijn naam te belijden en Zijn naam te aanroepen voor de vergeving van zijn zonden terwijl hij zich laat dopen. (Handelingen 2:38; 3:19; 22:16; 1 Petrus 3:21; Markus 16:16; Romeinen 10:12-16).
Want God wilt dat niemand verloren gaat, maar dat iedereen de waarheid leert kennen. (1Ti 2:3-6). Maar zullen de ongelovigen niet eerder aan de waarheid gaan twijfelen als Christenen het voorbeeld niet geven door zelf de waarheid ongehoorzaam te zijn? Ik bedoel: wanneer je tegen je vriend zegt dat God bestaat en dat Hij op een dag zal oordelen en dat alleen door Zijn Zoon Jezus Christus verlossing mogelijk is, maar je doet zelf niet wat Hij van je vraagt door deze zondige relatie in stand te houden, hoe ernstig zal je vriend dit Goede Nieuws dan nemen? Zal hij niet denken: “van haar God mogen wij geen relatie hebben, maar blijkbaar is ze het zelf niet met Hem eens. Het is te zwaar om deze Jezus te volgen. Zou Hij wel de Zoon van God zijn?” Of misschien zal hij denken: “God keurt onze relatie helemaal niet af, want dat zou ik niet kunnen geloven. Want zie, ook mijn vriendin kan het niet geloven”.
Daarom zou ik je de raad willen geven om hem tot een voorbeeld te zijn zodat hij zal zeggen: “God verbiedt het de Christenen om te huwen met mensen die geen Christenen zijn. Daar moet wel een goede reden voor zijn, anders zou mijn vriendin onze relatie nooit hebben stopgezet. Ik weet nog wel hoe graag ze bij mij wilde blijven, en zeker omdat ik ook zo ziek ben. Dat laat me zien dat ze echt gelooft dat God bestaat en dat de Heer Jezus Christus de Verlosser van de mensen is.”
Het zal niet gemakkelijk zijn om de juiste keuze te maken, maar bedenk ook dat je nooit voor zulke keuze had komen te staan indien je in het verleden niet de fout had gemaakt om deze relatie te beginnen. Ik zeg dit niet om je te berispen, maar zodat je eraan herinnerd wordt dat God van je houdt en nooit heeft gewild dat je in deze situatie was terechtgekomen.
Als ik dit alles zeg dan komt het misschien over alsof ik niet met je meeleef, maar dat doe ik zeker wel. Alleen is het zo moeilijk om dit onder woorden te brengen en ik denk ook echt dat je het nodig hebt om de waarheid te horen. Het is misschien ook net zo een moeilijke situatie dat de meeste mensen je waarschijnlijk niet durven te vertellen wat God wilt. Maar ik ben ervan overtuigd dat als je God op de eerste plaats in je leven zet en daarvoor zelfs je leven wil verliezen, dat Hij je honderdvoud zal teruggeven in het toekomende leven! “Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verliezen zal om Mijnentwil en om des evangelies wil, die zal het behouden.” (Mar 8:35).
Gods zegen,
Raf
shinewoman schreef:
Raf, dank jewel voor deze eerlijke mening, bekeken vanuits Gods hart, alles wat je zegt is herkenbaar, en ik wil het ook alleen maar zoals jij het beschrijft, en ik weet er ook veel van, alleen in de praktijk is het vaak anders en je word verleidt, je stapt ergens in wat jou ik- gevoel heeft aangeraakt, je kijkt van hoe kan IK deze man helpen uit Jezus voorbeeld, en dan word je verliefd en zit je ineens midden in een relatie en blijkt hij ernstig ziek te zijn. jij zegt dus uiteindelijk dat het beter is om met deze persoon te breken! In waarheid leven vanuit Gods standpunt in het woord, begin geen ongelijk span.. alleen als hij zijn zonden belijd aan christus en in vernedering voor hem buigt! zal deze relatie standhouden!? en kunnen we samen dat drievoudige snoer aangaan samen met God, in éénheid en waarheid, zo hou je volgens mij een relatie in stand! elkaar niets verwijten en alle problemen in gebed brengen bij God. Alleen de keuze maken om te stoppen vind ik zo moeilijk! ik hou van die man! maar ik weet niet dat dit een goede keuze is…kwam er maar een briefje uit de hemel!!
Bedankt Raf en Gods rijke zegen!! Gr Shinewoman
Linda schreef:
Raf probeer om net iets minder zwart-wit te denken.
Mijn vriend was ongelovig, maar wist bij het begin van onze relatie wat de ‘regels’ waren. Dus van zondig leven is totaal geen sprake, want dan weet hij dat hij mij kwijt is.
Mijn vriend weet dat ik op geloofsvlak geen compromissen sluit.
Dus mijn vriend blijft NOOIT bij mij slapen om maar iets te noemen.
Het is niet omdat ik een relatie heb ik Jezus aan de kant zet, dat zou ik gewoon niet kunnen.
Als mijn vriend morgen tegen mij zou zeggen: ik wil met jou naar bed of anders is het uit, dan zal het effectief uit zijn tussen ons.
Ook als hij mij zou verbieden naar de mis te gaan door de week.
Overigens gaat hij elke zondag mee. Hij is christen, hij is gedoopt, heeft zijn Vormsel gedaan.
Maar net als zovele de dag van vandaag is hij het geloof een beetje kwijtgespeeld en door mij is hij dat aan het terugvinden.
Ik ben voor hem als het ware een deur naar Jezus. Ik ben mijn vriend als voorbeeld door mijn hartheid op geloofsvlak.
Volgend jaar stappen we overigens in het huwelijksbootje.
Mijn vriend zegt zelf: het eerste jaar nog geen kinderen, maar ook respecteerd hij mij mening als ik zeg: geen voorbehoudsmiddelen.
En ja wij trouwen voor de kerk, dus voor God.
Raf schreef:
Ik geloof dat God, Die al op voorhand wist welke misstappen je zou begaan, deze kan gebruiken ten goede, indien wij ook op Hem vertrouwen. (Rom 8:28-39). Als je je bekeert van je zonde dan zal je daar beslist sterker uitkomen. Het zal je dichter bij God brengen waardoor je nog gelukkiger zal worden. Een mens die God niet heeft, zal dat niet kunnen geloven, hij kan het zich niet inbeelden dat het stopzetten van de relatie je gelukkiger zal maken. Maar die zijn blik op God richt gelooft: met God zijn alle dingen mogelijk. (Mat 19:23-26).
Vestig je aandacht op wat Jezus wil en op de weg die Hij je is voorgegaan. Als je de relatie met je vriend beëindigt dan wordt niet alleen je relatie met God hersteld, maar ook zal een deur geopend worden voor je vriend om tot God te kunnen gaan. Als je de relatie behoudt, dan zal je je relatie met God niet kunnen herstellen en zal je je vriend belemmeren om een relatie met God aan te gaan.
Welke keuze wilt Jezus dat je maakt? Wilt Jezus dat jij en je vriend gezegend worden of wilt Hij dat jullie veroordeeld worden?
Want als jij, die gelovig bent, God aan de kant schuift, dan zal je vriend, die ongelovig is, God zeker aan de kant schuiven. Maar als je je leven prijs geeft voor Jezus, dan zal je vriend aan je kunnen zien dat je van God houdt, meer als van hem, zodat hij misschien dit voorbeeld zou gaan navolgen en van God zal houden zoals het hoort.
Ik denk dat als je er werkelijk van overtuigd bent dat God wilt dat Christenen alleen huwen met Christenen, je niet zou kiezen om de relatie in stand te houden, want dan “weet” je dat als je dit doet, je in zonde leeft en God je niet zal kunnen redden op de dag van het laatste oordeel.
Daarom wou ik jullie de vraag stellen of jullie hieraan twijfelen of niet. Geloven jullie dat jullie in zonde leven? En hoe gaan jullie dan om met de woorden van God over bekering en het laatste oordeel? Geloven jullie dan dat Christenen in zonde kunnen blijven leven en toch vergeving ontvangen? Of zijn jullie ervan overtuigd dat de Bijbel niet leert dat je een zonde leeft?
Marleen schreef:
Hoi Shinewoman,,
Ik begrijp hoe moeilijk het voor je is.
Je bent verliefd op iemand die ongelovig is en ziek is.
Dat is echt niet niks.
Ik denk dat het dan ook heel moeilijk is om te breken,, misschien wel haast onmogelijk.
Ik denk zelf dat je door kan gaan met die relatie, hem laten zien hoe liefdevol onze Vader is, en voor hem bidden dat hij tot geloof mag komen.
Ik zal voor jullie bidden.
Gods zegen,,
Marleen
linda schreef:
In het begin van mijn relatie met een ongelovige jongen had ik hier op dit forum gevraagd om gebed.
Wel deze lieve jongen staat nu achter mijn rug, staat open voor het geloof maar is er minder mee bezig dan ik.
voor ons is dit geen probleem, we hebben respect voor elkaar en gaan elk weekend samen naar de kerk.
Ook gaan we samen naar recollecties. Hij weet gewoon dat God voor mij heel belangrijk is, snappen doet hij het nog niet volledig.
Hij volgt mij waar ik ga op geloofsvlak en dat is voor mij op dit moment ruim voldoende, zelfs meer dan dat.
Om maar te zeggen: een relatie met een ongelovige hoeft geen probleem te zijn als je elkaar écht graag ziet.
Marleen schreef:
Linda,
Ik snap je helemaal!! 😉
Ik heb precies hetzelfde gevoel.
Als je écht van elkaar houdt, kun je veel aan met z’n tweeen.
Ik zal voor jullie bidden.
Gods zegen,,
Marleen
Linda schreef:
hey ik kwam op dit blog omdat ik zelf diepgelovig ben en sinds kort een relatie heb met iemand die niet gelooft. Hij weet dat het nodig is dat God voor mij op de eerste plaats komt en altijd zal blijven komen. Hij beseft dit zo goed dat hij zelfs bereid is om samen met mij op retraite te gaan, terwijl hij totaal niet gelooft.
Want hij wil mij volledig leren kennen dus ook mijn geloof.
Wat ik enorm in hem waardeer, maar ik verlang er inderdaad naar dat hij tot geloof komt.
Onze relatie is nog héél pril maar voor mezelf vind ik het toch beter dat we beiden zouden geloven. Ik zit dus toch nog met wat twijfels, maar geef onze relatie een kans.
En bid continue voor zijn bekering omdat die nu eenmaal belangrijk is.
Ik heb inderdaad lang getwijfeld om mijn gevoelens toe te laten, maar na een jaar ermee te worstelen heb ik toch besloten mijn gevoelens toe te laten en zie: volgende week gaat hij samen met mij op retraite omdat hij weet hoe belangrijk dit is voor mij.
Ik hoop dat hij hier dan ook gelovig zal uitkomen (het is een 5-daagse ignatiaanse retraite).
Bidden jullie mee?
bonzo1515 schreef:
Hey linda,
wat dapper dat je dit durft te schrijven! Ik zal meebidden dat je vriend ook tot geloof mag komen!
Ik heb ergens een keer een verhaal gelezen over een vogel. Het kan gebeuren dat de vogel op je hoofd land (verliefd), maar laat je deze vogel ook een nest bouwen?
Ik bedoel daarmee niet dat het goed/fout is maar ik hoop dan ook dat je vriend deze week tot geloof mag komen! Laat je even weten hoe het is gegaan?
Groetjes Bonzo
essel20 schreef:
Hallo iedereen,
Graag wil ik mijn verhaal op dit forum delen. Ik ben wel nieuwsgierig hoe men hier tegenaan kijkt.
Ik ben zelf een gelovige jongen die oprecht gelooft dat Jezus ook voor mijn zonden is gestorven. Ik ga dan ook graag naar de kerk toe en probeer mijn leven zo in te vullen zoals ik denk dat God het graag ziet. Anderhalf jaar geleden heb ik een meisje ontmoet en daar heb ik dan ook een jaar en vier maanden een relatie met gehad. Het meisje was niet gelovig en ondanks hoopvolle interesse in mijn geloofsleven had ik al snel door dat het voor een haar een ver-van-haar-bedshow is.
We hebben drie weken geleden besloten om uit elkaar te gaan. Dit terwijl het eigenlijk nog perfect ging, maar we merkten steeds meer dat het geloof tussen ons in ging staan. Zij begreep mij niet en ik bleef maar bidden of ze tot geloof zou komen. Het is raar om uit elkaar te gaan, wanneer je nog ontzettend gek op elkaar bent, maar we zagen geen andere oplossing.
Nu drie weken nadat het uit is gegaan heb ik zoveel twijfels. Onze relatie was zo uniek. Ik denk dat mensen die een relatie hebben of gehad hebben wel weten hoe dat voelt. Ze vertelde mij tijdens de laatste keer dat wij elkaar zagen ook dat ik ‘het mooiste was wat haar is overkomen’! Ik snap wel dat een relatie anders is dan een evangelisatieproject, maar de liefde is toch het mooiste geschenk wat God ons heeft gegeven?
Het is ook een beetje nog de emotie die nu spreekt en mijn verstand zegt ook wel dat naar haar teruggaan alleen maar moeilijkheden met zich meebrengt, maar alleen al het idee dat iemand waar ik zoveel van hou niet het eeuwige leven bij God ontvangt. Pff verschrikkelijk!
Ik zal voor je bidden Linda. Bidden jullie ook voor mijn ex dat zij(of wij nu wel of niet weer bij elkaar komen) toch gaat beseffen dat God ook haar vader is?
Groeten,
Steven
Adriaan schreef:
Bedankt voor jullie reacties
@Linda, Gaaf dat je vriend met je in retraite wil. Ik hoop dat hij tot geloof zal komen en jullie samen de Heer kunnen dienen. Mocht dit niet gebeuren hoop ik dat jullie allebei tot je doel zult komen.
@ Steven, lastige situatie jo. God heeft inderdaad liefde gegeven als groot geschenk. God wil dat je op een gelijke golflengte komt met je vrouw. Dit was niet het geval. In z’n situatie is een relatie bijna te moeilijk vol te houden, ook al is de liefde groot. In zulke situaties moet je er voor opletten dat de enne voor de ander gaat geloven. Dat is ook onwenselijk omdat het niet uit het hart van een persoon komt. Ik vind het moeilijk om er een oordeel over te hebben, wel weet ik dat het niet Gods plan is om een relatie te hebben met iemand die niet gelooft. Dit is soms heel moeilijk maar wel het beste.
Ik bid voor jullie!
Zegen.
Adriaan
Linda schreef:
steven ik bid voor jullie beiden en zal tussen kerst en nieuw (retraite) voor jullie bidden.
adriaan: bedankt voor je gebed
Linda schreef:
Bonzo jij uiteraard ook bedankt voor je reactie. Tja moedig… ik weet gewoon dat mijn vriend heel veel gebed nodig heeft en ik zie hem zo graag dat ik het hierdoor ook hier geplaatst heb.
Immers waar twee of drie in Zijn naam verennigd zijn is Hij in ons midden.
Linda schreef:
hey bongo ook jij bedankt voor je reactie uiteraard.
Echt iedereen bedankt die voor ons bid weet dat ik ook voor jullie bid.
in gebed verbonden en aan iedereen een zalig kerstfeest.
Linda
chuck schreef:
Om een misverstand uit de wereld te helpen.
Een christen zegt als je Jezus niet gelooft ben je een ongelovige.
Een moslim zegt als je niet Mohammed gelooft ben je een ongelovige.
Daarom mag iedereen zeggen, ik ben ongelovig.
Dat wou ik recht zetten,m.a.w je gelooft God,of je gelooft één of andere god of goden.
Je gelooft God,Hij heeft de Mens,Adam in 6 dagen geschapen
òf een god die dat niet heeft gedaan.
Dat is het verschil tussen Geloof en Religie of Theorie.
Ik hoop ,dat dit on topic is.
God gebruikt Gebedsbroeders om ons te helpen bij vragen,
dat is mij niet weggelegd.
Shinewoman schreef:
Hallo allemaal, heb een zwaar leven achter de rug, mijn man heeft 9 jaar geleden zich van zijn leven beroofd, na 2 jaar kreeg ik een nieuwe man in mijn leven, had tegen mijn nieuwe man gezegd! dat ik mijn geloof weer zou oppakken en weer naar de kerk wil gaan, want door het zware leven heen met mijn ex man, heb ik Jezus gevoelt, hij heeft mij in elke situatie beschermt.
In 2009 ben ik gedoopt, en heb mijn leven aan Jezus gegeven, ik ben een radicale baptist geworden, en erg in de honger naar God, mijn man nu! wil niet zo geloven als mij, dus geestelijk liggen we verder van elkaar af, steeds meer en meer! We hebben ruzie’s erover gehad, omdat ik zat te dwingen om ook met mij naar die kerk te gaan enz..natuurlijk lost dat achteraf ook niets op..vorig jaar had ik de behoeft te gaan trouwen, ook vanwege de leer vanuit de bijbel gezien. We hadden al een trouw datum, toen ik zomaar niet meer wilde trouwen, we raakten in gesprek toen ik er aan toevoegde ook te willen trouwen in de gemeente waar ik elke zondag naartoe ging.
Dat had je er niet bij vertelt, dat je dat ook wilde zij mijn man!
vandaar dat ik dus niet meer wilde trouwen, want ik wil graag trouwen in de geest Gods en dat drievoudige snoer in ons geestelijk leven wil, dit was het begin van discussies..Daarnaast gebeurde om ons heen ook allemaal rare dingen, vrienden die ons in de steek lieten…enz.. nu augustus 2011 hebben we geen vrienden meer, ik ga naar een gemeente en heb al veel cursussen achter de rug, en mijn groei in geloof gaat in een rap tempo. mijn vriend (eigenlijk) is geen prater, dus ergens over praten doen we niet, vooral als het te dicht bij gevoel en emotie in de buurt komt! over zijn werk kunnen we heel goed praten, maar over zijn binnenste, vergeet het maar! als ik ergens over begin, gevoelig onderwerp, hij blokt gelijk af, en als hij de mogelijkheid heeft loopt hij weg! Voor mijn bekering was ik een andere vrouw, zoals hij mij heeft gekozen, nu ben ik geestelijk een andere vrouw geworden, ik weet dat ik met al mijn probleempjes bij God kan aankloppen, en bid vaak voor mijn vriend, maar mijn eigen ikje heeft niet zoveel geduld meer! omdat ze voor deze man, een zwaar leven heeft gehad met de nodige geestelijke litekens! ben dus erg moe en ben in de tussentijd ook nog eens lichamelijk ziek geworden, reuma en fybromyalgie, al heb ik daar op dit moment goede medicijnen voor, dat het iets dragelijker word allemaal! ik weet ook dat God een genezende God is, maar dat is niet mijn eerste hartsverlangen, God kent ze, hij ziet mijn tranen en mijn pijn, en kan toch zeggen, Ik ben een koningskind, ik ben gekocht en betaald door het bloed van Jezus, en God is een trooster, de alfa en omega…mijn papa…
bonzo1515 schreef:
@shinewoman
Wat dapper dat je dit met ons wilt delen! Ik zal voor je bidden.
God is altijd bij je!
Gabrielle schreef:
Een ieder die zelf zoekt zal het niet vinden wie bid en het aan God overlaat zal het krijgen. daar zit het probleem indeze wereld men wil zelf zoeken omdat men graag geliefd wil worden door een partner maar wat wil God voor jou? Wat is het beste voor jou en niet wat wil jij. Ons zelf moeten wij achterlaten en God meer op de voor grond zetten eind doel is bij God te komen en niet zoekende zijn naar aardse liefde wat allemaal tijdelijk is ons houvast is eeuwig leven in het koningkrijk van God. Het huwelijk is bedoeld voor mensen die de verleidingen niet kunnen weerstaan dan is het beter om te trouwen maar eerlijk is beter alleen te blijven en God te behagen.
fatje schreef:
Nou nou nou,mensen toch…
Wat een zware/zwarte kijk op het aardse leven..en op mensen die niet in God geloven…
chuck schreef:
..en op mensen die niet in God geloven…
fatje je bedoelt :..en op mensen die niet in God WILLEN geloven…
Gabrielle schreef:
Inderdad Chuck
fatje schreef:
Ook goed…
Adriaan schreef:
Bedankt voor jullie reacties.
@Josie: Bedankt voor je getuigenis, ik hoop dat je Man het verlossende werk van Jezus zal ontdekken en accepteren.
@Bonzo: Heel begrijpelijke situatie. Ik sprak iemand die zei dat ze samen met haar man een team was. Ik denk dat dit een van de dingen is die in het huwelijk heel belangrijk zijn. Dit kan allen als je samen de Heer wil dienen.
@Roos: Heeft je vriend interesse in het geloof? Als dit zo is wil ik je aanraden om hem uit te dagen om Jezus toe te laten in zijn leven. Als hij dit doet zullen er wonderen gebeuren.
@Nil: ik ben het niet met je eens, het team waar over ik het net had is, geloof ik, heel belangrijk.
@Raf: Bedankt voor je uitleg.
Roos schreef:
als ik dit lees kan ik het niet anders dan met mijn verstand mee eens zijn, toch voel ik anders. ik heb nu een jaar een relatie en mijn vriend gelooft niet echt, ookal wordt hij christelijk opgevoed.
hij groeit er mee op, maar het raakt m niet. ik zie hier een taak in van God om voor hem te bidden, hem te helpen. Tuurlijk zie ik wel een noodzaak in voor twijfel om een huwelijk aan te gaan met hè
. Maar zomaar iemand verloren laten gaan, terwijl je van die persoon houdt is ook wel een gruwel!
Josie schreef:
Zij gelooft, hij niet! Deze situatie herken ik!
Mijn man en ik zijn dit jaar 30 jaar getrouwd en toen we 2 jaar getrouwd waren heb ik voor een leven met Jezus gekozen. Hij is, helaas, nog steeds niet gelovig.
Gelukkig ken ik mijn man niet als iemand die losbandig (zoals beschreven staat)Wel als iemand die zijn huwelijk heel serieus neemt. Helaas ziet hij wel ‘wereldse dingen’ bij christenen gebeuren wat hem weerhoudt om bij die ‘club’ te horen zoals hij de kerk in het algemeen noemt. Hij moet nog steeds ontdekken dat geloven een persoonlijke relatie is met God en Jezus.
Elkaar de ruimte geven in deze situatie is belangrijk een sleutel voor een huwelijk met een ongelovige. Moeilijk is het wel, zeker wat betreft de opvoeding b.v. ik ben tegen samenwonen en hij voor. Erg lastig wanneer je kinderen kunnen eigenlijk beiden kiezen. Seks alleen in een huwelijk vinden zij bijna Middeleeuws.
Mijn man is een geweldige en bovenal trouw en zorgzame man, maar toch raad ik (jonge) stellen die nog kunnen kiezen: trouw niet met een ongelovige. God weet ECHT wat hij zegt in zijn Woord. En wanneer je, net als ik, in je huwelijk tot geloof komt, HOUD MOED en blijf voor je man bidden en blijf voor jullie kinderen bidden dat zij een partner zullen ontmoeten die ook Jezus volgt!!
Gods zegen!
bonzo1515 schreef:
Voor mij moet 1+1=3 zijn en niet anders. Ook al doet het pijn maar anders zie ik geen toekomst voor ons. Ik bid en ik getuig en de rest is aan onze Vader..
chuck schreef:
Theorieën ,religies,geloven of goden suggereren ” mogelijkheden”
( pseudo-wetenschap).
Mijn God claimt de schepping in 6 dagen,door Het Woord
en Het Woord is ”Vlees” (zichtbaar)geworden.
”onmogelijke scenario”
chuck schreef:
” mijn vriend gelooft niet echt”
Hij bedoelt met geloof,geloven dat wil zeggen,
iets dat mogelijk is(een theorie),
maar De Waarheid is GELOOF,een onmogelijke scenario
en dat weet hij drommels goed,Niemand kan dat weten,
Ook voor jouw vriend is De Waarheid GELOOF,
tot zijn ” tijd” voorbij is.
Elk schepsel GELOOF ,tenzij je een dier bent zonder VRIJE WIL.
Daarom kan je hem niet overtuigen,maar je kan wel ”getuigen”
bonzo1515 schreef:
Dankjewel Josie! Moedig dat je je verhaal verteld.
Ik zit ook nog steeds in deze situatie. Ik kan ontzettend goed met een jonge, maar ik durf geen relatie met hem aan te gaan omdat hij Jezus niet kent. Het is moeilijk en ik bid dat hij Jezus mag leren kennen maar tot nu toe is het nog niet gebeurd..
bonzo1515 schreef:
pff, inderdaad lastige vraag desery!!
ik ben zelf pas 16 dus ik heb geen ervaring maar sex en zwanger zijn lijkt me als vrouw ook al niet echt prettig. Ik zou er dan voor kiezen om geen sex te hebben denk ik, om niet door te gaan met de ‘zonde’. Wel moeilijk vraag trouwens..
En over die nietgelovige/wel gelovige. ik denk toch echt dat het niet gaat werken. vragen als: naar welke kerk gaan onze kinderen? bidden we aan tafel? lezen we bijbel aan tafel? laten we de kinderen dopen? tja, ik vind het moeilijk al zit ik er nu zelf ook mee!
Hopelijk laat je nog iets van je horen.
Bonzo
Adriaan schreef:
Beste Desery en Bonzo,
Desery je stelt inderdaad een lastige vraag. In je voorbeeld komen een man en een vrouw, die in verwachting zijn van een kindje, tot geloof. Ze besluiten hun leven radicaal anders in te delen en ze besluiten te trouwen. Het zondige leven voor hun bekering laten ze achter zich en God vergeeft hen hun zonden. Ik denk dat het goed is om totdat het stel in het voorbeeld getrouwd is geen gemeenschap te hebben. God kan dan tijdens het huwelijk deze man en vrouw weer één maken. Ik denk namelijk dat als we ons bekeren God ons opnieuw maagd wil maken. Verder wil ik je verwijzen naar mijn blog over seks (https://gebedsbroeders.nl/blog/seks).
Bonzo, ik denk dat deze praktische kant van het verhaal het ook erg moeilijk maakt.
Groet, Adriaan
desery schreef:
ik denk best wel dat als je een gelovige bent en je partner niet, dat jij indien hij/zij jouw voor een keus stelt, jij dan weet waarvoor je kiest. en vandaar uit verder gaan. ik heb zelf ook nog een vraag. indien twee mensen tot bekering zijn gekomen en de vrouw in verwachting is, ze besluiten te trouwen. moeten ze dan wachten met seks na het huwelijk
fatje schreef:
Niet schrikken Bonzo……;)
Praten met God…
Je voelt op een gegeven moment welke keuzes het best zijn…je vindt rust. Ik hoef niet van een ander te horen wat volgens Jezus de beste weg is…….Als je echt gelovig bent maak je je keuzes met God/Jezus en niet met een vooganger. In je leven kom je altijd mensen tegen die beter weten,soms neem je dat mee in je groeien en soms laat je het liggen. Ik vind het geweldig voor je dat je je gesterkt voelt als je naar de kerk bent geweest,dan moet je dat vooral blijven doen,mij zegt het niets…..Geef mij de gospel-koren,de natuur,m n kinderen en de liefde maar,daar put ik de kracht uit…..God blijft daarin in mijn oor fluisteren.
Adriaan schreef:
Bedankt voor jullie reacties!
@ Fatje, gaaf dat je merkt dat God je nieuwe relatie heeft geleid en je een man heeft gegeven. Ik hoop dat hij God zal mogen leren kennen.
@ Chuck, gave getuigenis.
@ Iedereen, Het is soms moeilijk om goede weg te vinden tussen zwart-witte bijbelse voorbeelden en tegelijk te leven in de genade van Christus. Tegelijk vraagt God wel van ons dat we keuzes maken.
bonzo1515 schreef:
fatje:
jij denkt dus dat God het niet ziet als een ‘zonde’??
heb je dan geen problemen met je man?? over of ie zaterdags naar de kerk gaat, of je eventueele kinderen worden gedoopt, naar een christelijke school gaan enz. enz.??
fatje schreef:
Tuurlijk keurt God het wel goed,als de mens maar goed is…
Ik denk dat ik hier tussen jullie zware letterlijke opvattingen niet goed pas…
Elk geloof heeft zijn overtuigingen waar mensen zogenaamd naar moeten leven…welk boek is de waarheid?
God voel je,Jezus voel je…als een warme deken en je wordt er blij van…Ook nu ik getrouwd ben met een ‘ongelovige’!
fatje schreef:
@ Bonzo…
Ik weet wel zeker dat God het niet ziet als een zonde en naar de kerk gaan we niet,dat vind ik helemaal niks,we hebben het heerlijk en de kinderen gaan naar een christelijke school en mijn man heeft er hélémaal geen problemen mee,hij vindt dat de kinderen hun eigen keuzes moeten kunnen maken en ik wil ze het geloof heel graag mee geven en daar is mijn man het mee eens,wat ze er later mee doen is aan hun. Ik heb slechte ervaringen met het ‘opdringen’ van het geloof,geloof moet je voelen,dat kun je niet leren…..Onze kinderen praten vrijuit over hun gevoel en dus ook over het geloof,mijn man zal ze nooit afkappen en of een andere kant op proberen te sturen,hij luisterd naar ze en velt geen oordeel ook al weten de kinderen dat alleen hij niet gelovig is in ons gezin. Ik weet dat het allemaal raar klinkt maar het is goed zo,misschien komt het omdat hij apostolisch is opgevoed en dus het goede in de mens ziet? Ik weet het niet maar ben blij met een man die zo respectvol is. Vergeet niet dat geloof iets aan nemen is dat niet bewezen is………..nogmaals een geloof voel je…….en als je elkaar in een goede relatie helemaal accepteerd en respecteerd en er pure liefde is tussen de zielen,dan kan het toch niet waar zijn dat God dit niet toe wil staan? Jezus is liefde,God is liefde,de heilige geest mensen……….wij moeten liefde zijn!
fatje schreef:
En dan nog iets…………Ik ben turks………..en ik geloof in God en in Jezus……hoe vinden jullie die? Dus er kan echt veel als je Gods liefde hebt gevonden!
Niet te ‘geloven’ he? 🙂
bonzo1515 schreef:
hoi fatje,
waar ik vooral van schrik is dat je niet naar de kerk gaat?! hoe kun je dan je geloof voeden?! misschien is het raar dat ik het zeg maar ik voel me op zondagavond echt gesterkt door het geloof!! hoe kun je dan groeien in je geloof?
bonzo
Adriaan schreef:
Adriaan wat tof dat jij nu ook blogt!
Pittige onderwerpen zag ik al langskomen, dapper!
Volgens mij is het huwelijk iets vet groots waarin God heel veel van zichzelf wil tonen en zijn liefde en licht echt groter voor je mag worden voor zowel de man als de vrouw. Een eenheid van een andere dimensie wil God geven.
Een paar argumenten waarom je naar mijn mening als gelovige niet een relatie aan moet gaan met iemand die niet gelooft:
Reden 1:
Galaten 5:32 over het huwelijk: dit mysterie is groot – en ik betrek het op Christus en de kerk.
Het huwelijk gaat niet om ‘gelukkig’ zijn, maar om God verheerlijken! Mannen kunnen iets laten zien van de overweldigende liefde van Christus voor de kerk (gal 5:25).
En vrouwen iets van het ontzag voor Jezus (gal 5:22).
Je mag iets laten zien van het grote mysterie!! Het huwelijk draait om Christus en Zijn bruid. Het gaat niet om jezelf of die ander.
Maar als topping zal het je vast en zeker ook gelukkig maken 😉
Reden 2(voor de mannen):
Een ander beeld wat God geeft in de Bijbel zie je in Genesis.
De eerste naam die de vrouw krijgt is namelijk ‘helper’. In het hebreeuws betekent dit Ezer. Het hebreeuwse woord voor Heilige Geest is ook Ezer. Dit vond ik echt een toffe ontdekking! Als vrouw draag je gewoon dezelfde naam als de Heilige Geest, hoe vet is dat!
Wat doet de Heilige Geest? De Heilige Geest doet veel!
De Heilige Geest is als het ware transparant en wijst altijd naar Jezus, de Heilige Geest herrinnert je aan de woorden van God, de Heilige Geest pleit met woordloze zuchten, de Heilige Geest troost en helpt.
Spreuken 31:10-12
Een sterke vrouw, wie zal haar vinden?
Zij is meer waard dan edelstenen.
Haar man vertrouwt op haar
en zal daar rijkelijk bij winnen.
Ze brengt hem voorspoed, geen ellende,
alle dagen van haar leven.
Dus mannen, ik zou toch maar voor een vrouw gaan die STERK IN de Heer is en daarin dezelfde naam draagt als de Heilige Geest.
Reden 3:
Hoe kun je samenleven met iemand waarbij jij op nummer één staat hoewel je zelf Jezus op nummer één hebt staan? Dat is toch raar!!
Jezus is je vervulling, ALTIJD! Als man en vrouw ben je een aanvulling Als dit voor de één wel geldt en voor de anders niet loopt het naar mijn mening scheef.
Reden 4:
We zijn kinderen van het licht en behoren bij Het LICHT!
2 Korintiërs 6:14 Loop niet in een en hetzelfde span met ongelovigen. Wat is de verwantschap tussen gerechtigheid en wetteloosheid? Wat heeft licht met duisternis te maken?
God wil zichzelf tonen in en door het huwelijk heen, zodat de aarde meer vervuld wordt van wie Hij is =)
Dat is een veel hoger doel!
Groetjes Wendy
elsbeth schreef:
Hallo, ik ben elsbeth en heb ook ooit de keus gemaakt, nu 10 jaar geleden om met mijn huidige (nog) ongelovige man te trouwen, achteraf kom ik er ook steeds meer achter dat God het afraad, maar wat moet je? je groeit geestelijk, ik ben van ver gekomen zeg maar, kom uit een streng geref.vrijgem. gezin, maar heb een vergevend God leren kennen. Maar het blijft moeilijk, om jezelf te vergeven, terwijl God dat wel doet, waarom zou Hij die ene zonde van mij niet vergeven, voor God is er geen grote of kleine zonde, Ik vind dit niet een echt opbeurend forum, qua dit onderwerp. Als je zelf niet in deze situatie zit kun je er beter ook niet over oordelen, “oordeeld niet”, en “wie zonder zonde is gooie de eerste steen!”Ik zal niemand aanraden om als gelovige te trouwen met een ongelovige, maar je man is niet een fles drank die je door de w.c. spoelt. Gelukkig kan God recht maken wat ik krom heb gemaakt, en het is niet: “tot je doel komen”Maar tot Gods doel en dat is tot Zijn eer leven, God gebruikt ook mij, juist omdat ik met een ongelovige man ben getrouwd kom ik juist in situaties waar God mij als een levende getuigenis kan gebruiken. Hartelijke groeten elsbeth en allen Gods zegen! God is goed!
bonzo1515 schreef:
hoi fatje,
ik heb het hier met catechesatie over gehad. Jezus zei dit in de tijd dat er veel mensen werden bekeert. Deze WAREN dus al getrouwd en 1 van beide kwam tot geloof. Dit heeft niks te maken met dat Jezus het eventueel goed zou keuren, want dat doet hij niet.
bonzo
fatje schreef:
wanneer een broeder een ongelovige vrouw heeft die bij hem wil blijven, mag hij niet van haar scheiden. 13 Dit geldt ook voor een zuster: wanneer ze een ongelovige man heeft die bij haar wil blijven, mag ze niet van hem scheiden. 14 Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens. Zou dat niet zo zijn, dan zouden uw kinderen onrein zijn. Maar nu zijn ze geheiligd. 15 Maar als de ongelovige partij wil scheiden, moet dat maar gebeuren; in dat geval is de broeder of zuster niet gebonden. Bedenk echter dat u door God geroepen bent om in vrede te leven. 16 Wie weet, u zou uw man toch kunnen redden? En wie weet, u kunt uw vrouw toch redden?
chuck schreef:
@Fatje,
”Dus jij hebt God nu helemaal gevonden?
en wat voor problemen heb je dan?in het geloof/met het geloof?”
God heeft altijd al een hand naar mij uitgestoken,
maar mijn vrije wil wou niet De Keus maken.
Ik Geloof Jezus en ben daar dankbaar voor.
GELOOF heeft niets met emoties,gevoel,humeur,ervaringen
of dergelijke te maken.
Daarom heb ik bewust De Keus gemaakt.
Ik bedoel meer de wereldse problemen.
Dat bedoel ik
bonzo1515 schreef:
hoi mensen,
bedankt voor jullie reactie, maar ik geloof dat het een uitzondering is als het goedgaat…
ik zit er zelf ook mee, maar ik houd hem een beetje op afstand… ik kan niet anders, God is mijn redder!!
fatje schreef:
Dus Wendy…ik ben het niet met je eens…
Mijn man is geen duisternis…hij is ook een kind van het licht…
Hij heeft nu een vrouw die hem mee neemt in de vreugde van haar geloof…en het is goed zo 😉 elke dag een stapje dichterbij…
fatje schreef:
@ Chuck…
Dus jij hebt God nu helemaal gevonden?
en wat voor problemen heb je dan?in het geloof/met het geloof?
Ik denk niet dat mijn man gaat geloven in mijn God…ik weet ook niet of dat heel belangrijk is voor onze relatie,het is al bijzonder dat hij zo n warm hart heeft toch?en ik zeg dat steeds tegen hem…Ik ben God dankbaar dat hij mij een man heeft gegeven die zo goed is…dan krijg ik een glim-lach en een paar stralende ogen van hem…misschien zegt dat genoeg?
Misschien moest ik hem ook helpen nu ik zo na zit te denken…hij blowde erg veel en dronk elke dag…nu blowd hij helemaal niet meer en drinkt alleen in de weekenden en dan niet meer te veel…
Zijn ouders danken mij daar altijd voor (schatten van mensen)en zeggen altijd dat ze blij zijn dat ik hem zo gelukkig heb gemaakt…maar volgens mij zit daar dus de hand van God in. 😉
chuck schreef:
Dit komt me bekend voor.
Mijn vrouw moest 12 jaar wachten voordat ik tot bekering kwam.
Voor mijn bekering ”geloofde” ik ook in God,als het me uitkomt,maar ik durfde nooit echt een keus te maken,bang voor de consequenties van ”je mag dit niet en je mag dat niet en je moet dit” enz…
Dat leek me best saai en als ik naar religieuzen kijk ,dan raak ik teleurgesteld in de mens.
Maar ik kwam tot de ontdekking dat ik zelf zo was,altijd de schuld bij ”de ander” zien.
Ik was nooit tevreden en ben kampioen klagen
(maar klagen helpt niets).
Ondanks dat alles ,bleef mijn vrouw bidden en bidden helpt.
Voor God is niets onmogelijk,daar kan ik over mee spreken.
Vertrouw alleen Jezus en niemand anders.
Jezus is De Waarheid,alleen door Geloof en niet door geloven.
Ik hoop dat je me begrijpt.
Ik ben dankbaar en blij .
Dat wil niet zeggen dat ik geen problemen heb.
Fatje schreef:
Hallo allemaal…
Ik kwam op deze site vanmorgen door even iets in te typen om op te googlen. Namelijk…Geef mij deze mooie tekst…vreemd maar het kwam ‘zomaar’ in mij op. Nu lees ik dit bovenstaande en ik kan vertellen dat je echt getrouwd kan en mag zijn met een persoon die niet in ‘onze’ God geloofd.
Ik heb best een zwaar leventje achter de rug,kan me niet herinneren wanneer ik nou echt gelukkig ben geweest in mijn verleden behalve bij de geboortes van mijn kinderen..
Bijna 7 jaar geleden heb ik mijn huidige man ontmoet,hij is niet gelovig zoals ik dat ben,wel gelooft hij in het goede van de mens,hij is apostolisch opgevoed.
Ik heb gebeden en gesmeekt naar God om mij een man te geven die mijn zielsverwant zal zijn en op een hele vreemde manier heb ik hem ‘gevonden’…We hadden een zogenaamde blind-date,deze was geregeld door mijn moeder en een vriendin van haar,wij kenden elkaar totaal niet.
Wat zo grappig was,we hadden afgesproken voor een grand-cafe…en weet je waar hij stond te wachten? Hij stond tegen de kerk aan geleund…ik stapte uit de taxi en zag hem meteen en wist dat dit goed zat. We hebben gepraat en gepraat en vonden elkaar eigenlijk helemaal niet elkaars typ,we zouden nooit voor elkaar gevallen zijn als dit niet was geweest.
Nu zijn we 3 jaar getrouwd,hebben samen een dochter en hij heeft mijn 2 kinderen uit een eerdere relatie geaccepteerd alsof zijn eigen.
We praten niet veel over het geloof samen omdat wij daarin tegenover elkaar staan.Hij accepteerd mijn geloof in God en dat van de kinderen,deze gaan dan ook naar een christelijke bassisschool.Hij zal nooit zeggen dat God niet bestaat en ik merk dat hij nieuwsgierig is maar toegeven en overgeven zal hij nooit,ook dat weet ik.Maar het is een hele lieve en goede man die mij en mijn kinderen echt gelukkig maakt,Ik weet zeker dat God iets in de planning heeft gehad voor hem en mij…wie weet wat er nog komt,ik ben nu eindelijk vol vertrouwen in een man en in een relatie.
Dank u mijn liefste God!
Adriaan schreef:
Beste Kees,
Bedankt!
Het klopt dat mijn uitspraak “God beacht het huwelijk” zwart-wit gesteld is.
Groet,
Adriaan
kees schreef:
Beste Adriaan,
Wat een mooie blog, juist in deze tijd is het een vraag die steeds meer en meer gesteld zal worden, “kan ik tot mijn bestemming komen als ik trouw met iemand die niet gelooft”.
het is Gods verlangen dat je trouwt met een gelovige partner, en dat jullie samen tot een bestemming komen waarin je tot ontdekking komt de grote rijkdom die God heeft voor een gelovig huwelijk.
Als je besluit met een niet-gelovige te trouwen verandert jouw bestemming omdat je omstandigheden anders zijn geworden dan dat God bedoels had. Nog steeds is het jouw doel om tot de volheid te komen die God bedoeld heeft voor Zijn kinderen, maar dit gebeurt niet samen maar alleen.
God heeft met jou nog steeds een plan, want Hij wil dat het huwelijk heilig is, omdat Zijn plan is gemaakt voor het gezin, in jouw geloof wordt je partner geheiligd, opdat je kinderen heilig zullen zijn. Nog steeds is het Zijn doel dat jij tot je doel komt maar nu moet je alleen opweg, Hij moet plan B inzetten, terwijl plan A veel gemakkelijker voor jou was.
God bedacht het huwelijk zoals wij het hier in Nederland kennen. Dit bovenstaande vind ik een beetje kort door de bocht, als je schrijft “God bedacht het huwelijk”, dan ben ik het met je eens. Het huwelijk kent verschillende groeistadia na het betalen van de bruidsschat door Abrahams knecht, nam Isaak zijn vrouw in de tent, haar familie was er niet bij. Op het moment dat rondtrekkende nomaden zich gaan vestigen krijg je iets van uitwisseling tussen twee familie’s en een registratie van een huwelijk en dat groeit dan tot wat we nu kennen.
Groetjes,
en Gods zegen toegewenst,
Kees.
Raf schreef:
Goeiemorgen,
Toen ik deze blog werd de volgende tekst geciteerd uit de NBV: “[…] Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens. Zou dat niet zo zijn, dan zouden uw kinderen onrein zijn. Maar nu zijn ze geheiligd.” (1Co 7:14). DIT IS EEN MISLEIDENDE VERTALING!!!
Men zou dit wel eens kunnen opvatten alsof de ongelovige huwelijkspartner gered is omdat hij of zij gehuwd is met een gelovige. Lees liever de Statenvertaling of de NBG51: “14 Want de ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn zij heilig.”
Merk ten eerste op dat het geheiligd zijn hier niet kan betekenen dat de ongelovige partner gered is door de gelovige partner, maar Paulus zegt: “Want hoe kunt gij weten, vrouw, dat gij uw man zult redden? Of hoe kunt gij weten, man, dat gij uw vrouw zult redden?” (1Co 7:16). Het is dus best mogelijk dat de gelovige partner de ongelovige partner zal redden, maar het huwelijk biedt geen garantie.
Vers 14 kan dus niet gaan over het soort “heilig” zijn zoals in vers 34 staat beschreven: “34 Zowel zij, die geen man meer heeft, als de jongedochter, wijdt haar zorgen aan de zaak des Heren, om heilig te zijn naar lichaam en geest. Maar zij, die getrouwd is, wijdt haar zorgen aan aardse zaken, om haar man te behagen.” In vers 14 wordt aangegeven wat met “heilig” wordt bedoeld, namelijk “NIET ONREIN”. De Septuagint-vertaling kan ons helpen te verstaan hoe dit vers dan zouden moeten lezen. Het woord “onrein” vinden we terug in Schriftplaatsen met betrekking tot onreine dieren en de doden. (Lev 8:11-35; 14:36; Num 19:14-15; Deu 14:7-19). In Spr 20:10 worden “twee maten om te meten” onrein (een gruwel) genoemd. Uiteraard heeft God het niet over de redding van dieren, laat staan over de redding van voorwerpen waarmee men valse handel doet. Het gaat over als iets God welgevallig is of niet. Het was God niet welgevallig dat de Joden bepaalde dieren aten, of dat zij de doden aanraakten, of dat zij er bedrieglijke praktijken op nahielden.
Dus God heeft nog steeds een welgevallen in het huwelijk tussen een man en een vrouw, ook als één van de huwelijkspartners gelovig geworden is. Indien iemand zou beweren dat de bekering van één van de huwelijkspartners er voor zal zorgen dat het huwelijk dat eerder werd afgesloten God niet meer welgevallig is, dan zou hij ook moeten beweren dat de kinderen die uit dat huwelijk waren voortgekomen nu onwettige kinderen geworden zijn. Maar dat houdt dus geen steek. Kinderen uit een wettig huwelijk kunnen nooit bastaarden worden, je wordt zo geboren of je wordt zo niet geboren. Zo kan een wettig huwelijk ook niet onwettig worden, ook al ontstaat er dan een ongelijk span doordat één van de partners gelovig geworden is. Een huwelijk dat God verbonden heeft mag geen mens verbreken.
Dit heb ik geschreven omdat de NBV voor verwarring zou kunnen zorgen.
Groeten
Nil. schreef:
Hallo iedereen, en vooral adriaan..
ik heb ook in de bijbel gelezen over een man die een “hoer”
als zijn vrouw kreeg.. mede door God..
en hierdoor heeft God ook heen gewerkt en denk ik dat je beter de hele bijbel door kan pluizen dan 2 of 3 teksten..
want om mij heen zie ik christenen die met niet christenen trouwen en de niet christenen tot geloof komen..
dus ik ben zelf van mening dat een relatie niet verkeerd is met een niet christen, want God houd van hen Allebei. Het zal alleen niet gemakkelijk zijn omdat je andere standpunten misschien hebt dan als je gewoon met een Christenvriend/in zal hebben. dus dat het misschien handiger is. dat denk ik 🙂 groetjes
Adriaan schreef:
Bedankt Bonzo!
Adriaan schreef:
Hey Wendy,
Bedankt voor je reactie
De tijd gaat snel, ik ben al weer bijna 3 maand aan het bloggen.
Gaaf beschreven!
Groetjes, Zegen,
Adriaan
bonzo1515 schreef:
Hoi adriaan,
allereerst ontzettend bedankt voor je mooie blog!!
God heeft mij het antwoord gegeven dankzij dit mooie blog en de catechisatie die ik gister heb gehad!
Ik heb lange tijd geworsteld met gevoelens voor een onchristelijke jongen, met wie ik ongelooflijk veel gemeen had. Maar nu besef ik ook iets anders:
Ik wil mijn leven wijden aan de Heer en Hij staat altijd op de eerste plaats!!
Nogmaals ontzettend bedankt!
Daarnaast wens ik de mensen die hier ook mee zitten kracht en zegen toe en weet: Bidden helpt!
bonzo1515 schreef:
Mooi beschreven Wendy!
dat bevestigd nogmaals mijn gedachten!
bedankt 🙂