Afgelopen maandagavond stond ik op een treinperron bij Amsterdam Centraal. Zoals een veehandelaar bedachtzaam zijn vee uitzoekt, zo liet ik mijn weloverwogen blik op de verschillende zitplaatsen vallen. Plotseling werd mijn zoektocht abrupt gestoord door een grote zwarte portemonnee die er verlaten en alleen bij lag. Na enkele secondes koos ik ervoor om naast deze portemonnee te gaan zitten en terwijl de trein begon te rijden besloot ik voorzichtig de portemonnee te openen..
Voor mij sprongen de tientallen belangrijke pasjes en een paar grote flappen geld er uit.. 65 euro lachte mij vriendelijk en verleidelijk toe, maar ik bedacht mij geen moment en ging op zoek naar een telefoon nummer en/of een naam. Binnen enkele minuten vond ik een visitekaartje en stuurde ik een sms. Direct kreeg ik een telefoontje binnen van een geschrokken man. Toevalligerwijs zat hij een aantal stoelen achter mij in de trein. Hij had de portemonnee vergeten tijdens een rookpauze bij een van de stations, en bedankte mij hartelijk.
Iets in mij had toch wel een beloning voor de vinder verwacht. Iets in mij zei dat zeker een zakenman toch best iets guller had mogen zijn. Iets in mij begreep goed dat iemand anders het geld uit de portemonnee had gehaald en hem vervolgens ‘onschuldig’ had teruggegeven. Maar iets veel groters in mij zei me dat we leven in een maatschappij waarbij liefde voor je naaste helemaal niet vanzelfsprekend is en waarin het draait om het ‘voor-wat-hoort-wat’ principe. Ik heb gewoon gedaan wat een ieder zou moeten doen. Aandacht hebben voor de rechtmatige eigenaar en proberen om vanuit onvoorwaardelijke liefde mijn naasten lief te hebben. Het Bijbelgedeelte hieronder is uitgesproken over deze kwestie.
Doe niets uit eigenbelang of eigendunk, maar laat in nederigheid de een de ander voortreffelijker achten dan zichzelf. Laat eenieder niet alleen oog hebben voor wat van hemzelf is, maar laat eenieder ook oog hebben voor wat van anderen is. Laat daarom die gezindheid in u zijn die ook in Christus Jezus was. (Herziene Statenvertaling: Filippenzen 2:3-5)
Het is mooie uitdaging om niets te doen uit eigenbelang of zelfingenomenheid en de ander belangrijker te achten dan jezelf. (Zonder daarbij iets terug te verwachten van de ander)
Succes en een goed weekend!
Rob
Like deze blog!