“Het werd voor mij nog eens duidelijk dat ik niet volledig vrij was van mijzelf. Vrij van schuld en schaamte, vrij van die vervloekte impulsen die ik niet kon beheersen, toen ik aan de zonde gebonden was, vrij van de tirannie van andermans meningen, verwachtingen en eisen.
En waarvoor dient die vrijheid? Vrij om te gehoorzamen, vrij om lief te hebben, vrij om zowel onszelf als anderen te vergeven. Vrij om anderen toe te staan zichzelf te zijn – anders dan ik! Om voorbij de beperkingen van de menselijke inspanningen te leven.”– Uit het boek Genade is een risico van Charles R. Swindoll.
Ik heb de bovenstaande alinea wel eens eerder in een overdenking aangehaald, maar ik wilde het graag opnieuw doen. Vandaag wil ik wat dieper ingaan op die vervloekte impulsen.. Ik ben voor mijzelf aan het experimenteren hoe ik een leven kan leiden waarin ik meer tijd doorbreng met vrienden, familie en God en minder met mijn laptop, Smartphone, televisie en Xbox 360.. En dat in een maatschappij die zich niet meer zonder het Internet kan voortbewegen.
Niet dat ik een leven wil leiden zonder deze media.. Maar ik vind het vervelend dat ik wordt geleefd door het Internet. Hoe moeilijk is het om je te beheersen als je een WhatsApp of e-mail geluidje hoort. Waar je ook bent, je neemt toch even een kijkje. Soms lijkt het wel alsof mensen je altijd proberen te bellen of je een berichtje sturen, terwijl je net je stille tijd met God neemt of in een mooie gebedssamenkomst zit..
Liever gehoorzaam ik de impulsen -de fluisteringen van de Heilige Geest- om mijn Bijbel te lezen, een goed studieboek door te nemen, iemand te bemoedigen vanuit het niets, te bidden voor genezing voor een zieke, even te bidden in mijn pauze op het werk voor een collega, etc.
Vanmorgen besloot ik om twee uurtjes niet mijn e-mail te bekijken. Om de paar minuten kwam er een impuls om toch even te koekeloeren. Extra frustrerend als er een bekend geluidje binnen kwam. Op een gegeven moment besloot ik om God te aanbidden. Ik danste en zong voor God op mijn kamer. Vrijwel direct waren de impulsen verdwenen wat betreft media en waren ze overgegaan op ‘onschuldige’ impulsen. Even wat water drinken, even een ander liedje, even iemand opbellen, even mijn kamer opruimen.
Ik besloot om er geen gehoor aan te geven en mij te blijven richten op God. Wat tot gevolg had dat ik een heerlijke tijd met God heb gehad, zonder afleiding, misleiding, verleiding en zonder vervloekte impulsen die ik niet kon beheersen.
Een goed weekend toegewenst,
Rob
Like deze blog!