Het zou stom zijn om teveel energie en tijd in uiterlijke schoonheden te stoppen, toch?! Teveel is nooit goed. Smaken veranderen, gadgets verouderen en uiteindelijk wordt alles verzameld op een plek waar vergankelijkheid feest viert, de zolder! Wat nou als we alle tijd en aandacht die we in dit soort zaken steken, of in ieder geval een klein deel ervan, in hartzaken zouden steken, zou de wereld dan een mooiere plek zijn? Maak ik de wereld mooier?

Ik verzamel meer aardse dan hemelse schatten, een mooie auto, en natuurlijk een hippe mobiel, leuke kleren en een groot huis. Naar dat soort zaken gaat mijn aandacht uit, tja, zo gaan die dingen. Maar wat mij hieraan het meest verontrust is waarom ik zo gericht ben op deze oppervlakkige zaken, terwijl ik vaak wel inzie dat het leven hier niet om gaat. Als ik een idee heb van wat goed is, waarom vind ik het dan zo moeilijk om dat te doen….

Ik wordt zo gemakkelijk meegenomen in het hoge tempo van het leven van tegenwoordig, het kortstondige genieten, gericht op het nu. Ik jaag vluchtige behoeftes na en sta niet meer stil bij waar het daadwerkelijk omgaat. Door een nieuwe IPOD of laptop voel ik me weer even gelukkig en blijft het zicht op mijn diepere verlangens geblokkeerd. Ik blijf koortsachtig oppervlakkige behoeftes vervullen opdat ik maar niet diepere behoeftes hoef te vervullen. Ik ben gericht op prestaties, op mezelf…. Het vervelende is dat de maatschappij dit ook van me verwacht, ik word ervoor beloond. Er wordt niet van me verwacht dat ik stil sta, geduld heb en genoegen neem. Mijn zoektocht naar geluk komt daardoor vaak uit bij het zoeken naar een goed gevoel en wel nu, een soort Oh Oh Cherso.

Ook in het volgen van God jaag ik een goed gevoel na, ik lees de Bijbel snel, bid effectief en ben ook hier gericht op kwantiteit ipv op kwaliteit. Ik wordt pas stilgezet als ik word geconfronteerd met een heftige gebeurtenis, zoals een erge ziekte, pas dan ontstaat weer een beetje zicht op waar het in het leven om gaat. Ik zou wat meer stil moeten staan, wat vind ik echt belangrijk in het leven? Leef ik daar ook naar? Stilstaan vraagt helaas om wat tijd, geduld en discipline. Schaars goed in mijn leven….

Oh, Oh, Matthijs