Prijs God in al je nood
Afgelopen tijd las ik een Psalm van David. In deze Psalm prijst David God en vertelt hij over God. Deze week wil...
Afgelopen zaterdag ben ik zoals velen andere duizend jongeren naar Amsterdam geweest. Hillsong United gaf in het teken van “100 jaar pinksterkerk” een gratis concert in het Olympische stadion en er eerder die middag werd er in Amsterdam een grote evangelisatie actie op touw gezet.
Het concert was groots, ik geloof dat er minimaal 20.000 mensen aanwezig waren om God te aanbidden. Sommige naasten vonden het tegen vallen, ze hadden het zich anders voorgesteld. “De muziek werd telkens onderbroken door speeches en mededelingen, en die compassion, tja dat is wel goed enzo…, maar daar kom ik niet voor!” Ik schrok er wel van, want ikzelf vond het in het begin ook tegen vallen, maar die Compassion (organisatie die opkomt voor wezen)doet echt aan pure aanbidding in woord en daad! Dat is nog veel belangrijker! Zelf had ik ook meer een prachtige show verwacht zoals je die op de dvd’s van Hillsong United ziet.
Maar op een gegeven moment sloeg mijn stemming om en dacht: “ Ik ben hier voor God en niet voor de show!”
Als alles één grote show zou worden, dan vergeten we denk ik het hart van aanbidding. Gaat het nu nou om de band of om God? Onze Vader zoekt ware aanbidders.
Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in Geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in Geest en in waarheid.’ (Johannes 4:23)
Ging/ga jij, net als ik, misschien naar een concert van Hillsong United (of een andere toffe band) voor de band en de show? Aanbid jij God in Geest en waarheid? Ik ben blij dat ik toen die knop omgeschakeld heb. Wat was jou ervaring afgelopen zaterdag? Of komt jou dit bekend voor?
Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart.’ (1 Samuel 16:7)
Succes komende week op school en werk.
Groeten Victor
Like deze blog!
Menno schreef:
Laten we met Jezus’ tussenkomst een dankoffer brengen aan God: het huldebetoon van lippen die zijn naam prijzen, ononderbroken. — Hebreeen 13:15
Ik ben een groot liefhebber van gospelmuziek en dan met name Hillsong. Met ‘vleselijke’ oren en ogen vond ik het concert destijds ook wel wat tegenvallen in vergelijking met de concert-DVD’s die ik van ze heb gezien, maar als ik bovenstaande tekst lees dan klinkt mij dat ‘als muziek in de oren’. Voor wie eens wat meer wil lezen over muziek in de kerk en evangelisatie; kijk eens of je het boekje ‘Christelijke muziek in beroering’ van Steve Miller te pakken kunt krijgen. ’t Is al wat ouder (’94) maar nog steeds de moeite waard om te lezen…
Gods zegen en veel aanbidding toegewenst!
Reint schreef:
Kerk is natuurlijk concert..;)
Reint schreef:
Hilligje, waarom al die twijfels als je hier reacties leest van mensen die God hebben ontmoet in het concert? Zij hun kerk, jij je avond thuis met psalmen… Wat is het verschil? Had Petrus een orgel? Nee, hoogstwaarschijnlijk alleen zijn stem of een banjolin.. Had hij een orgel nodig? De vorm is niet van toepassing, de kwalteit is van toepassing..
Hilligje schreef:
Dit is een moeilijk onderwerp. Ik heb de hele discussie met grote belangstelling gelezen. Ik moet wel zeggen: de reacties richting Rudy Kinds zijn tamelijk fel en er wordt gezegd dat bepaalde woorden kortzichtig zijn. Wat ik vooral kortzichtig vind, is dat wij mensen soms zo snel aan eigentijdse vormen van God dienen wennen en niet meer nadenken of de vorm bij de inhoud past. Want: het moet wel bij elkaar stroken! En ik zou graag mijn persoonlijke mening willen geven op de uitstraling van deze concerten. Ik heb namelijk ook mijn vraagtekens: is het werkelijk allemaal aanbidding? Met de nadruk op allemaal. Hoe weten we dat? Als we niet mogen zeggen dat het geen aanbidding is, moeten we ook niet zeggen dat het wel zo is. Laten we altijd voorzichtig zijn, kritisch blijven (op gedrag) en bedenken dat de duivel op ALLE manieren zijn pijlen afschiet. Ik weet, dit klinkt zeer negatief, maar het is zo. Zolang we op deze aarde zijn, is het niet volmaakt. De duivel kan ons met msn afhouden van het lezen van de Bijbel bijv. Hij kan ook de vorm (licht, geluid) gebruiken om de werkelijke boodschap (God heeft Zijn Zoon gegeven voor mij zondaar) minder groot te laten worden. Ik ben wel eens bang dat deze eigentijdse vormen teveel op het gevoel spelen. Het gevoel is een slechte basis. Geloof is enkel een gave Gods. En we denken soms dat we meemoeten met de tijd, maar laten we juist waakzaam zijn en de hele tijdsgeest eens kritisch bezien. Het moet allemaal spectaculair zijn. Het begint bijv. al met het orgel inruilen voor een gitaar en drum. Waarom? Opwekkingsliederen verkiezen boven de zo rijke psalmen. Waarom? Ook vind ik dat deze concerten teveel de blijmoedigheid benadrukken en de mens niet stilzet bij zijn sterfelijkheid, zondigheid en afhankelijkheid van de Heere. We moeten ook tijdens ons Bijbel-lezen en tijdens ons gebed afvragen of we werkelijk Gods eer bedoelen. Wie weet hoeveel eer de artiesten krijgen? En als we dit alles doen met bijv. make-up en strakke, schaarse kleding, kunnen we al afvragen: Aanbid ik Hem of hoop ik (bewust/onbewust) dat ik hier ook aanbeden word? Ik weet, ik klink erg radicaal. Het kan steken maar God is ook radicaal. Het is niet een beetje wereld en een beetje God. Het is niet God dienen met een eigentijdse vorm, omdat dit wel prettig voelt en omdat dat ons vlees wel aanspreekt. We denken zo snel aards, naar onszelf toe.
Reint zei schreef:
Uit Rudy’s betoog haal ik een andere geloofsbeleving die niet in de buurt kom met de meeste van ons…
Rudy, je knalde er behoorlijk in met je reactie: “Met alle respect, maar om zulke theaterale voorstellingen “aanbidding” te noemen”. Het klinkt bijna gefrustreerd. Vervolgens gooi je er termen tegenaan en citeer je namen die menigeen niet in zijn woordenlijst heeft staan…
Ik geloof dat je christen bent, maar je beleving is anders… 20.000 tieners en jongeren die tijdens een optreden van H.United God prijzen, loven en eren is en blijft een vorm van aanbidden. Sluit dit niet zo snel uit, puur omdat jij aanbidding anders beleeft..
De van Dale (let’s keep it simple. “geloof als ene kind”):
aan·bid·den (ov.ww.)
1 als goddelijk wezen vereren
2 (iem.) met geestdrift bewonderen => aan iemands voeten liggen, adoreren, iem. op een voetstuk plaatsen, iem. op handen dragen, verafgoden, weglopen met
Geloof je niet dat dit gebeurde op zaterdag?
“Aanbidden doe je in de intimiteit van een kerk in Zijn Kerk voor het uitgestelde Heilig Sacrament der Eucharistie in stilte.”
Waar o waar staat dit in de bijbel RudY? Wees ook duidelijk en toegankelijk in je woorden…je woordkeuze schept vervaging van de ooh zo simpele leefwijze: leven in aanbidding.
Wat wil ik uiteindelijk zeggen?: Heel mooi stukje Victor. 😉
Hes schreef:
maar dat is toch kortzichting Rudy… Is het zo moeilijk om te accepteren dat sommige mensen nou eenmaal op een andere manier God kunnen aanbidden?
(ik wil trouwens nog steeds weer reageren op onze discussie over de kerk, maar dat is er nog niet van gekomen… 🙂 )
Anoniem schreef:
@Reint en Rudy,
Hoi,
Ik denk dat ik wel ’n beetje kan begrijpen hoe Rudy zijn geloof beleefd, woorden als Heilig Sacrament en namen zoals de Heilige Ignatius van Loyola, klinken mij niet onbekend in de oren, ik ben namelijk van huis uit katholiek opgevoed en ben vrij goed op de hoogte met deze vorm van devote aanbidding. Binnen kloostergemeenschappen wordt/werd altijd op vaste tijden gebeden en meestal ook met voorgeschreven gebeden zoals dat ook tijdens een eucharistieviering nog steeds gebeurd, laten we elkaar respecteren in ons geloof en onze eigen manier van aanbidden, ik geloof dat onze VADER blij is met alles wat recht uit ons hart komt.
Groeten en God’s zegen, Geert.
Anja schreef:
ik was ook bij het concert en ik ben een beetje klein… ik stond midden op het veld, maar ik kon de tekst op het scherm niet lezen :S en aangezien ik niet alle teksten uit m’n hoofd kende, moest ik veel luisteren. ik vond de teksten zo waardevol, en ik ervoer God toen ook heel dichtbij. ik heb God aanbeden, ondanks de muziek die misschien wat minder klonk omdat het niet overdekt was en ondanks dat het geen grote show was… God was er en ik heb Hem aanbeden 😀
het was een heerlijke avond
Gods zegen,
Anja
Arianne schreef:
Afgelopen zaterdag was ik ook naar ’t concert van United. Ik kwam daar niet voor de show, en ook niet omdat het United was. Thuis luister ik heel andere muziek. Maar ik vind ’t gewoon tof dat met die muziek God zo aanbeden wordt. Dan luister en zing ik graag mee! God is niet op maar 1 manier te aanbidden. Onze God is zo groot 🙂 … we kunnen hem op ontelbaar veel mogelijkheden aanbidden. Dat concert was daar één van. Het enthousiasme van ’t publiek was geweldig 😀 Hopelijk allemaal voor God!
Hester schreef:
Inderdaad, al die mensen samen, met één doel! Zo bijzonder, zo’n wonder!
Rudy Kinds schreef:
Hoi iedereen,
Naast het aanbidden met de geestelijke oefeningen van Ignatius van Loyola SJ kun je ook voor het uitgesteld Sacrament God aanbidden zoals H Pierre-Juliën Eymard SSS het voorgeschreven heeft:
– opening aanbidding dmv het maken van een geloofs beweging, dit kan het rozenkrans gebed zijn.
– lees God’s woord. Dit kunnen dus de lezingen van de dag zijn.
– stilte. Fysiek niets doen maar wel luisteren naar wat God ingeeft in je hart. Probeer dit een kwartier lang vol te houden.
– lofprijzen
– smeekgebed
– geef een teken van zelfgave.
Voor de rest zijn we allen als gedoopte christenen geroepen om de dag, al dan niet liturgisch, te heiligen door dagelijks een vast gebedspatroon aan te houden; het zo genaamde Officium Divinicum waarin zeker voor de monastiekelingen een 7 tal gebeds momenten per dag zijn:
Het nachtofficie: hierin staat de verwachting op de verrezen christus centraal
Het morgenofficie waarin de met de dageraad de verrijzenis van christus centraal staat.
de terts – het derde uur – het uur van de H Geest
de sext en de noon – het zesde en het negende uur – waarin het lijden en de dood van Christus centraal staan.
Het avondgebed tijdens zonsondergang waarin het nooit duister wordende Licht van christus centraal staat.
De dagsluiting waarin de bescherming van de verrezen Christus in het wereldse duister centraal staat.
Deze cyclus is verdeeld over 4 weken waarin alle psalmen overwogen worden. Leken zijn uitgenodigd om het morgen en avondgebed te onderhouden.
Overigens hecht ik geen waarde aan de aardse betekenis van [aanbidden] en [bidden], ik houd mij liever aan de definitie die de Kerk er aan geeft, zoals ik in deze en voorgaande bijdragen heb proberen te omschrijven; de Kerk als belichaming van Christus de bruidegom op aarde. De Kerk waaraan ik mij als Schepsel aan onderwerpen moet, kan en mag om rekenschap aan de Schepper te kunnen geven. Daarin probeer ik mijn blik vertikaal te houden; de vertikale lijn die de wederzijdse liefdesband van Schepper en Schepselen is. Daarom dat ik zulke concerten en bewegingen als “opwekking” dan ook als niet meer dan mensenwerk kan zien, mensenwerk dat overigens wel degelijk op de Heilige Geest geïnspireerd kan zijn, maar om nou te zeggen door Hem, met Hem en in Hem…….. dat biedt slechts de Kerk. Dat heeft niets met kortzichtigheid te maken, het is meer de het tegenover gestelde: waarom zelf het wiel uit vinden als de Kerk alle gebeds en aanbiddings mogelijkheden biedt?
Groetjes,
Rudy Kinds.
Angelique schreef:
ik wil iedereen zeker in zijn waarde laten, maar ik geloof niet dat aanbidding alleen maar stil zijn is.
ik denk eigenlijk dat jan het al heel goed heet verwoord.
als ik God ga aanbidden dan kan ik vaak niet stil blijven, dan wil ik zingen, dansen, springen.
bidden is zeker een vorm van aanbidden. het is een heel machtig wapen om de vijand te verslaan. en ik denk dat je dat alleen kunt doen, maar dat het nog veel meer kracht heeft als je het met een grote groep doet. zoals we zaterdag op de dam hebben gedaan.
bidden voor onze hoofdstad is heel belangrijk, ik geloof dat als er in de hoofdstad een opwekking begint, die door heel nederland kan gaan. en daarom ben ik zaterdag ook naar amsterdam gegaan, ik kan wel lekker veilig in mijn eigen stad blijven, en voor mijn buurman bidden. maar als er echt een opwekking gaat komen begint dat met zo’n aktie. dat kan je niet alleen doen.
Angelique
Victor schreef:
Hé mensen bedankt voor jullie reacties. Echt leuk om de discussies te volgen. Houd elkaar wel in waarde, erg belangrijk!
“Nader tot Hem en hij zal tot u naderen”
Maakt niet hoe je nadert, als het maar in geest en waarheid gebeurt.
Zegen Victor
Anoniem schreef:
Hoi iedereen,
Met alle respect, maar om zulke theaterale voorstellingen “aanbidding” te noemen; ik kan daar nog steeds niets van begrijpen. Aanbidden doe je in de intimiteit van een kerk in Zijn Kerk voor het uitgestelde Heilig Sacrament der Eucharistie in stilte. Je hoort mij niet zeggen dat de Heilige Geest niet aanwezig geweest zal zijn en dat er niet gebeden is, maar zo’n theater is absoluut geen aanbidding. Tijdens een aanbidding in stilte zorg je er namelijk voor dat jouw hart en verstand chaos vrij worden. Alleen jij en God zonder poppenkast in zo’n stadion erom heen. Waarom wordt het vinden van God toch zo ontzettend bemoeilijkt door zulke massahysteriale shows? Zoek en vind Hem daar waar Hij optimaal te vinden is: in het Woord en Sacramenten in Zijn Kerk. Al het andere benadert slechts Zijn Waarheid, maar blijft een maaksel van mensenhanden en maaksels van mensenhanden aanbidden……. tja ik veronderstel dat ik hier geen verdere uitleg over hoef te geven.
Groetjes,
Rudy Kinds
Victor schreef:
Hey mensen,
Leuk dat jullie reageren.
@ angelique : Echt mooi! Ik wilde eigenlijk daar ook wel bij zijn maar ik moest werken…erg jammer. Maar wel gaaf dat jullie zo gebruikt werden:D
@Rudy Kinds
Mag ik vragen hoe oud je bent? Tegenwoordig zijn er veel meer manieren van aanbidding: dansen, muziek (bvb concert), schilderen. En de grootste aanbiddings is je levenstijl. Aanbiddings is een heel wijd iets, ik denk dat het ook verder gaat dan alleen die stilte zoals jij dat zegt. Het kan allemaal…Misschien kun je begrijpen dat jongeren voorkeur geven aan zoiets? Muziek speelt tegenwoordig een hele grote rol in de samenleving. Vandaar dat ik naar je leeftijd vroeg:)
Groet Victor
Victor schreef:
@ Rudy Kinds
ik moet wel zeggen dat je in de stilte wel minder snel afgeleid word. Dus je hebt een punt:)
Ik houd van variatie..
Angelique schreef:
ik denk dat aanbidding echt een levensstijl is, en dat kan stil op een kamertje zijn alleen met God, maar dat kan ook midden op de dam bidden met mensen zijn. maar het meeste denk ik nog wel gewoon op school/werk laten zien dat je christen bent
Anoniem schreef:
@ Rudy Kinds,
Hallo Rudy,
Het is fantastisch dat jij in de stilte van een (katholieke)kerk in aanwezigeheid van het uitgestalde Heilig Sacrament God kunt ontmoeten en Hem in rust kunt aanbidden, maar ik vind niet dat je zomaar kunt zeggen dat het optreden van een band als UNITED massahysterie en chaos is, ik ben er zelf niet geweest maar heb wel een DVD van deze band thuis, daar kan ik als 59 jarige enorm van genieten, daar wordt ik stil van. Als ik zie met hoeveel overgave deze jongeren GOD aanbidden en Hem grootmaken, dan zet ik daar mijn petje voor af en dank ik GOD dat deze mensen op een eigentijdse manier Hem mogen en willen dienen.
Kijk eens naar David, die danste en zong bijna in z’n nakie voor de Ark van GOD uit tot grote ergernis van z,n vrouw maar hij danste voor de Heer en die genoot er van. Ik vind dat iedereen op zijn eigen manier GOd mag aanbidden.
Groeten en God’s zegen, Geert
Anoniem schreef:
Hoi Victor,
Ik ben 26. Ik weet dus heus wel wat de jongerencultuur is tegenwoordig. Maar een uur aanbidding in stilte is niet alleen maar je mond houden; het is keihard werken. Werken in de zin van:
– beginnen met een geloofsbeweging maken,
– bezinning en reflectie op – al dan niet naar eigen keuze – een lezing (bijvoorbeeld een stuk evangelie of een lezing van een der kerkvaders),
– de meditatie ervan, God de mogelijkheid geven in jouw hart te spreken
– de afsluiting in de vorm van gebed.
Daarna bekijk je:
– op welk moment je wel met God was, de zgn contactmomenten
– op welk moment je niet met God was,
= wat de oorzaak van die afleiding is
= waar je dan op dat moment wel was
– wat is het gevoel na de meditatie.
(methode conform de geestelijke oefeningen van Heilige Ignatius van Loyola SJ)
Het is overigens wijs om een en ander na afloop van de aanbidding op te schrijven en met de gemaakte aantekeningen na afloop van een periode de resultaten met je biechtvader te bespreken. Je zult zien dat je op deze manier écht met God in contact zult komen. Elia ging ook op de berg Karmel zitten om los te komen van de wereld en dan God te vinden…….
Je ziet dus dat aanbidding in een theatrale omgeving als zo’n concert totaal onmogelijk is en zulke evenementen aanbidding noemen niet meer is dan jezelf voor de gek houden.
Aanbidding is dus geen levensstijl. Wel is het heiligen van de dag door op vaste momenten van de dag het getijden gebed te bidden, een levensstijl.
Groetjes,
Rudy Kinds.
Marieke schreef:
@ Rudy Kinds
Waar vindt je in de bijbel dat je zo moet aanbidden? Daar staat in dat je God moet aanbidden in Geest en in Waarheid. En kijk eens naar de psalmen: David schrijft zo mooi over God en dat hij Hem aanbidt, en daar staat niets over bepaalde voorwaarden ofzo waar je aan kunt doen. Dat doet mij voor als religie, en dat vindt ik een nogal negatief gevoel. Het gaat om een relatie met God, daar heeft Jezus voor gezorgd. Laten we dus in relatie met Hem op onze eigen manier Hem aanbidden!
Marieke
Robjeknor schreef:
@Rudy
Niet om je aan te vallen op je geloof of jouw af te kraken, maar is zoon kruisje slaan en voor een groot handgemaakt maria beeld in een grote zaal met glas in lood niet ook een vorm van theater?? Waarom zou je god niet kunne aanbidden voordat je gaat slapen??
Ikzelf regelmatig voor dingen te staan waarbij ik denk “Doe ik dit vor mijzelf, probeer ik zelf iets te bereiken door deze actie uit te voern” en geef mijzelf dan over aan God, alles wat je doet moet in aanbidding zijn tot God, moet je niet God danken (om terug te komen op je voorbeelden, Victor) als je een mooi schilderij hebt gemaakt, en kan je niet vol van de Geest springen tijdens een Concert??
Robert,
Ps. Tof dat er ook oudere mensen deze Blog lezen, Geert!
Anoniem schreef:
@Robjeknor,
Hey Robert,
Als jij vol van de H.Geest tijdens een concert kan springen en dansen voor onze Heer, DOE DAT DAN want dat is geweldig, om zo heel dicht bij de troon van GOD te komen en HEM daarmee alle eer te geven. Ik heb dat vaak gezien tijdens diensten bij CCC (CHRISTIAN CYTY CHURCH) in Amsterdam, ik ga daar wel eens naar toe omdat mijn zoon daar in de band speelt, op zulke momenten voel ik mij zoooooooooo klein en wenste ik die vrijheid te hebben die de jonge mensen tegenwoordig hebben. Prijs de Heer!!!
GOD’s zegen jonge!!!!!
Geert
Jan schreef:
Hallo iedereen,
@Rudy Kinds
Ik kan me deels vinden in jou reactie. Het punt zit hem denk ik vooral in het woord “aanbidden”. Aanbidden betekent volgens mij dat je God groot maakt, hem de eer geeft die hem toekomt, dankbaarheid toont, blij bent om wie hij is en wat hij voor jou doet, en dat je hem mag kennen.
Ik denk dat aanbidding zich daarom wel leent voor uitbundige blijheid, zoals Geert ook aangeeft over David die half naakt voor de ark uitdanst.
Aan de andere kant kun je aanbidding denk ik ook doen in eerbied en in stilte, waarbij je een diep respect toont voor Gods macht en voor het feit dat jij als klein mensenkind hem Vader mag noemen. Je buigt je als mens diep voor zijn troon neer.
Zolang beide vormen voortkomen uit een levensstijl die gericht is op het leven naar Gods wil met Jezus als voorbeeld, is er sprake van oprechte aanbidding denk ik.
Enige vorm van eerbied voor God is naar mijn mening in beide uitingen altijd op zijn plaats. In dat verband heb ik bijvoorbeeld wel moeite met christelijke hardrockbands.
Persoonlijk denk ik dat praten met God, het zoeken en ervaren van zijn aanwezigheid, het tot God wenden van je hart, het geconfronteerd worden met jezelf wel zaken zijn die meer thuishoren in de stilte. Dan gaat het echter meer om bidden dan om aanbidden (hoewel aanbidden ook thuishoort in gebed)
Angelique schreef:
ben wel op de dam geweest, was daar met prayerstation. was wel heel gaaf, veel goede gesprekken gehad met mensen mogen bidden, genezingen mogen zien… wij zijn alleen tot 4 uur op de dam gebleven en daarna gingen we nog naar de poort, om even alle verhalen van iedereen te horen, dus ben niet meer naar het olympisch stadion geweest.
Rosalie schreef:
Dit verhaal vind ik echt bijpassend bij wat ik nu aan het doen ben.Ik ben aan het repeteren bij de musical Esther mensen zeggen dat ik echt mooi kan zingen en Ether moet worden, eerst dacht ik dat kan ik niet maar nu begin ik erin te geloven dat ik het wel kan. Laatst zag ik de dvd van Esther en nu wanneer ik moet repeteren om te kijken of ik het kan doe ik alles vanuit mijn hart. Ik doe het voor God om de mensen te laten zien wat Esther heeft doorgemaakt en nu vandaag hoorde ik Rosalie je geniet ervan of niet ? ik zei ja tuurlijk ze zeiden we kunnen het aan je zien ! Ik dacht wou en dat niet voor de show maar omdat het vanuit mijn hart komt. Liefs Rosalie