Heb ontzag voor God (2)

Afgelopen week heb ik het boek gelezen van; ‘Is dit écht van u, Heer? Het gaat over het ontstaan van Youth with a Mission. Al jaren was Loren Cunningham bezig om de droom te verwezenlijken die hij van God had ontvangen in een visioen. Op een gegeven moment waren ze bezig met de onderhandelingen voor een schip, precies hoe God hem had beschreven.

En op een gegeven moment waren ze geweldig enthousiast over het boot. Ze konden over niets anders meer praten en zegen op zegen daalde neer. Honderden mensen boden hun hulp aan, liters verf, voorraden aan eten en drinken enzovoorts. Bedenk iets, en het was hun gegeven. Op een dag kreeg Loren Cunningham een beeld, een visioen. Ik citeer;

“Ik zag mijzelf staan voor een grote groep leiders van YWAM. Ik kondigde geestdriftig aan: We hebben het schip! God heeft ons het geld voor de Maori gegeven! De menigte juichte enthousiast, zwaaide en schreeuwde. Plotseling zag ik links van mij een gestalte staan in de schaduw. Niemand had hem opgemerkt. Toen ik zijn gezicht beter bekeek zag ik dat hij bedroeft was. Opeens herkende ik hem: Het was Jezus! We hadden geen acht op Hem geslagen! We jubelden over een schip en vergaten Jezus! Ik verborg mijn gezicht in de matras, niet in staat het vreselijke tafereel van me af te zetten. God! Vergeef me! Ik heb mijn ogen gevestigd gehouden op het schip dat u ons wilde geven, en Uzelf uit het oog verloren! We zijn het schip niet waard! We willen u uw eer niet ontnemen, en het toekennen aan een brok ijzer…”

Geef jij meer eer aan iets anders dan aan God? Dan wil ik je uitdagen om er eens goed over na te denken. Is het je meer waard, dan Jezus Christus? Hoeveel eer ontneem je God, wanneer blijft focussen op materialisme o.i.d ?

Ik werk sinds 3 weken in de Psychiatrie en verdien daar een mooi bedrag mee. De afgelopen 3 jaar had ik altijd gewerkt voor mijn verblijf in Suriname en mijn Bijbelschool (DTS) en nu kan ik voor het eerst het geld uitgeven aan zaken die op mijn verlanglijstje staan. Iets wat ik in geen 3 jaar heb gekend. Ben er echt enthousiast over, maar de afgelopen week werd ik er bij stilgezet dat ik het niet teveel aandacht moet geven. Ik wil God de eer niet ontnemen. Door Hem heb ik een werkplek gekregen in de Psychiatrie.. Door zijn genade woon en werk ik in Amersfoort.. Door Hem..

Sterkte!
Rob

Like deze blog!


Reacties

  1. Dat is echt een heel leerzaam verhaal van die Loren Cunningham!
    Waar ik vaak mee worstel is dat ik te veel eer geef aan andere mensen, aan vrienden.
    Dat ik de hele dag druk bezig ben met sociaal zijn en dan ’s avonds bedenk dat ik de hele dag niet aan God heb gedacht.
    En zeker als hij bepaalde gebeden heeft verhoord wanneer ik al lang weer was vergeten dat ik daarvoor had gebeden, dan kan ik alleen maar hopen op God’s onfeilbare liefde, dat hij dat vergeeft.
    Mooi artikel Rob! Ik denk ook dat welvaart vaak je grootste vijand kan zijn.

  2. Beste Rob,

    In mijn persoonlijk leven ben ik door dit boek heel gezegend, bijv. de wijze raad die Loren geeft over het omgaan met leiding van de Heer.
    Maar juist het bovenstaande verhaal heeft in de jaren dat ik bij de Navigators Nijmegen behoorde ons twee keer leiding gegeven.
    1 Het gebeurde op een avond dat we met 4 mensen aan het bidden waren omdat de laatste voorbereidingen getroffen moesten worden om een forumavond te verzorgen op de universiteit. Plotseling werden we ons alle 4 bewust van dat God ons vertelde dat we niet Zijn eer maar onze eer hadden gezocht, en het bovenstaande verhaal was een van de dingen die daar bij speelde, ons hele gebed veranderde, en toen rond 10 uur de medewerker van de Navigators terug kwam van dat gesprek wilde hij niet geloven wat er gebeurd was want alles liep zo goed. Twee dagen later was de universiteit bezet, en tijdens de bezetting was het forum het enige wat doorgang vond. En al is het al meer dan 20 jaar geleden, ik zie ons vieren daar nog in de verenigingruimte met schrik dat wij God zo beledigt hadden, en Hem vergeving vragend voor ons zelf en de Navigators Nijmegen.
    2 Ook de tweede keer staat me helder voor ogen, we waren als team bij elkaar om ons voor te bereidden op het nieuwe werkjaar. En buiten dat er veel dingen besproken moesten worden, waren er ook altijd veel vragen waarover gebeden moest worden, en op een bepaald moment zeg ik op het einde dat ik er van overtuigd was dat God ons wilde herrineren aan het bovenstaande verhaal, daarna kwamen er een aantal andere meningen en toen zei een meisje dat er voor het eerst bij was dat zij ook het gevoel had dat God ons het bovenstaande verhaal in herrinnering wilde brengen. Toen er niets mee gedaan werd wat wij zeidden en er verder werd gegaan met het volgende punt begint ze opeeens te huilen, en ik heb altijd het gevoel gehad dat haar tranen ervoor gezorgd hebben dat het team steeds weer is blijven opletten dat wij God de eer blijven geven en niet een gebouw .

    Het blijft een verhaal waarbij ik heb geleerd dat God mij een pas op de plaats wil laten doen als Hij het me te binnen brengt.

    Groetjes,
    en Gods zegen toegewenst,
    Kees.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Andere blogs

Wil jij meer…talenten?

Een tijdje geleden hoorde ik een preek over de talenten die God wil geven. Hij wil ons namelijk inzetten en onze talenten...

In nederigheid…

Afgelopen week was ik aan het bidden en ik zei tegen God dat ik met ootmoed en verootmoediging voor Zijn troon kwam....

Geef je rechten op!

Allereerst wil ik vertellen dat ik blij ben weer terug te zijn op Gebedsbroeders.nl! Ik heb een geweldige Discipelschap Training School achter...