De weg kwijt? Vraag God om een herberekening..
Tegenwoordig is iedereen wel bekend met een navigatieapparaat. Velen van ons willen niet meer zonder navigatie als ze op pad gaan en...
Ik verzeker u: alle wandaden en godslasteringen, hoe erg ook, kunnen de mensen worden vergeven, maar wie lastertaal spreekt tegen de heilige Geest, krijgt in alle eeuwigheid geen vergeving, want zo iemand is schuldig aan een onuitwisbaar vergrijp. Marcus 3:28-30
Daarom zeg ik u: elke zonde en elke godslastering kan de mensen worden vergeven, maar wie de Geest lastert kan niet worden vergeven. 32 En iedereen die iets ten nadele van de Mensenzoon zegt, zal worden vergeven. Maar wie kwaadspreekt van de heilige Geest zal niet worden vergeven, noch in deze wereld, noch in de komende. Matteüs 12: 31-32
De farizeeërs hielden Jezus nauwlettend in de gaten en zagen welke wonderen Jezus deed. Deze wonderen waren duidelijk de kracht van God. Ze zagen letterlijk dat Hij zieken genas en demonen verdreef. Toch besloten de farizeeërs zich radicaal tegen Jezus te keren. Ze hadden met eigen ogen Gods kracht, het werk van Jezus Christus gezien en toch verwierpen ze alles als onwaarheid. Ze verdraaiden de werken van Jezus en beschuldigen hem zelfs van tovenarij.
Ook de Schriftgeleerden die uit Jeruzalem gekomen waren, zeiden: ‘Hij is bezeten door Beëlzebul,’ en: ‘Dankzij de vorst der demonen kan hij demonen uitdrijven.’ (Met andere woorden, ze noemden de Heilige Geest van God, de onreine geest van satan.) Toen hij hen bij zich geroepen had, sprak hij tot hen in gelijkenissen: ‘Hoe kan Satan zichzelf uitdrijven…?’ Marcus 3: 22-23
Wat is nu precies die onvergeeflijke zonde?! In Matteüs 12:22-32 zien we dat Jezus een groot wonder had gedaan, maar de farizeeën verwierpen dit duidelijk, ze beschuldigen Hem zelfs met de beschuldiging dat Hij zijn krachten kreeg van de duivel. Hiermee lieten ze een houding zien dat ze vastbesloten waren om zich tegen de Geest te blijven verzetten, onveranderlijke weerstand tegen de Geest.
“Maar als iemand weigert zich te onderwerpen aan de zachte aandrang van de Geest en liever verkiest het goede kwaad te noemen en het kwade goed, hoe kan het evangelie hem dan van nut zijn? Het besliste afwijzen van de genade van God is de enige zonde, waarvoor geen geneesmiddel is”
Grand Rapids, Michigan: Zondervan Publishing House, 1973), pp. 46-47.].”
Mijn volgende post zal gaan over; “Kan een christen de ‘onvergeeflijke zonde’ begaan”?
Zegen,
Rob
Like deze blog!
Hans says:
Vandaag las ik jullie mailtje over de bijbelleeskaart.
Nu vergaat het me daarmee net als met het gebruik van tandenstokers: na het tandartsbezoek begin je er met goede moed aan, maar na een maand betrap je jezelf erop dat het gebruik langzaam is afgenomen…
Nu dacht ik door de mail even terug aan de gastblog, waarvoor ik ooit gevraagd werd, waar ik over nadacht, waar ik een vorm voor bedacht had, maar die ik uiteindelijk niet gemaakt heb.
Alles afgewogen te hebben concludeerde ik voor mezelf dat een blog van mij, als niet Christen, in ogen van veel bezoekers wellicht als niet gelovige, op de site niet op zijn plaats zou zijn.
Nu valt daarover te twisten misschien, maar ik was en ben dat van mening en heb afgezien van het plaatsen ervan. Wel wil ik nu, bij deze blog over o.a. Godslastering in het kort weergeven wat mijn opzet toentertijd was:
Omdat ik er vanuit ga dat de bezoekers die hier komen misschien allen Christen zijn maar wel allen geinteresseerd zijn in het Christendom of – breder – het geloof lijkt het mij van belang om elkaar goed te proberen te begrijpen. Zoals ik probeer te begrijpen hoe een rechtlijnige christen zijn geloof beleeft, zo zou een Christen er goed aan doen m.i. om te proberen te begrijpen waarom een niet-Christen of ongelovige niet gelooft.
In mijn niet gepubliceerde blog had ik dan ook fragmentjes verzameld van o.a. Theo Maassen, Youp van ’t Hek, Marc Marie Huibregts, Hans Teeuwen en Brigitte Kaandorp over geloven en het (niet) bestaan van God.
Fragmenten waarin de taal vaak gezien wordt als Godslastering of grof, maar waar heel duidelijk een dubbele laag in verweven zit waaruit je als gelovige kunt leren hoe een ‘ongelovige’ de wereld en het wel of niet bestaan van een eventuele god ervaart.
Al die fragmenten zijn makkelijk op youtube terug te zoeken, wanneer iemand daar behoefte aan heeft. Eén fragment echter wil ik met jullie delen, omdat het verschilt met alle anderen.
Het gaat om een lied van Herman Finkers, waarin de drang naar ‘bewijs’ omgekeerd wordt toegepast op een naar mijn idee geniale manier!
De beste manier om te snappen wat ik bedoel is het beluisteren van het lied: https://youtu.be/eZRfTD70RaE
Ontopic zou je je vervolgens kunnen afvragen: is Godslastering ‘met een doel’ anders dan een ‘gemeende’ Godslastering?
Ik ben wel benieuwd naar jullie zienswijzen!
Groetjes, Hans!
Hans says:
…. misschien allen Christen zijn…. moet zijn ….. misschien NIET allen Christen zijn ……