Beste Tim,

Om H Bonifatius nu een protestants evangelist te noemen, is pure geschieds vervalsing. Bovendien was hij niet de eerste apostel in Friesland – en überhaupt in de Nederlanden, dat was de H Servatius reeds in het begin van de 4e eeuw te Tongeren/ Hasselt/ Maastricht – maar dat was een zeker wijbisschop Wilfried. Na deze Wilfried is aarstbisschop H Willibrordus osb (begraven te Echternach, Luxemburg) gekomen samen met diaken H Adelbertus osb (begraven in de benedictijnerabdij te Egmond), Het werkgebied van H Bonifatius – tijdgenoot van H Willibrord – heeft voornamelijk plaats gehad in Duitsland en met name Thüringen. Derhalve wordt hij apostel der Duitsers genoemd. Feit is uiteraard dat hij te Dokkum vermoord is.

Deze Benedictijner monniken waren afkomstig uit Ierland en Schotland zoals ook de H Amandus die zijn werkterrein in de omgeving van Gent heeft gehad en stichter is geweest van de St Pieterabdij in het centrum van Gent.

Persoonlijk ben ik niet zo zeer “voorstander” van de Rooms-Katholieke Kerk als wel een deel van het Rooms Katholieke geheel: de universele wereldkerk door God gewild, door Jezus Christus als hoofd gesticht en door de Heilige Geest geleid.

Iedere geloofsgemeenschap buiten de universele wereldkerk kent sporen van de werkzaamheid van de Heilige Geest, maar staat buiten het lichaam van Christus zoals dat binnen de gelederen van de Kerk te vinden is. Daarom is het taalkundig gangbaar gangbaar alle niet Katholieke geloofsgemeenschappen met het synoniem denominatie aan te duiden.

Om terug te komen op evangelisatie processen: het is juist wat je zegt, Tim, dat dit zowel gebeurt door een voorleven van het evangelie als door het woordelijk verkondigen ervan. Echter, het is wel noodzakelijk dat je de mensen in hun waarden en cultuur laat. Belangrijker is de kerstening van de ciltuur mét de cultuurdragers incluis dan dat je jezelf onmogelijk maakt door schreeuwend als een olifant door de porseleinkast te gaan en in de mensen meer stuk te maken dan wenselijk is. Immers, H Willibrord heeft van de Runxputte te Heiloo dat een heidense cultplaats was, óók een bron van christelijke evangelisatie weten te maken. Nu waren het precies de hardschreeuwende “protestanten” die deze plaats vanaf de 17 eeuw wilden doen laten verdwijnen hetgeen gelukkig niet gelukt is: de bron en dit oeroude heiligdom bestaat nog steeds.

Zo zijn er meer heidense feesten die gekerstend zijn en daarmee de cultuur.

In de 2e eeuw is in Egypte het epifaniefeest (6 januari) ontstaan als doop en openbaring van de Heer. Vooral de doop op die dag is een overname van een oeroud Egyptisch gebruik om aan het begin van de daglenging je onder te laten dompelen in de Nijl. Ook het kerstfeest op 25 december is een kerstening van een heidens zonnewende feest: de oudste handschriften waarin de kerstliturgie als geboortefeest van JKezus Christus beschreven staan, stammen al vanaf 354 na Christus. Met de kerstening van Noord-Europa en Scandinavië is het gebruik van de versierde boom gewoon blijven bestaan: de kerstboom. Hiermee is een germaans cultfeest geïntegreerd en gekerstend in de Katholieke traditie zonder afbreuk te doen aan lokale tradities.

Voor ‘Getuige’ heb ik een aantal vragen/kanttekeningen. Het is te zien dat u voorstander van de Rooms-Katholieke Kerk bent, maar om de protestants-christelijke zendelingen in Algerije nou een denominatie te noemen… Uiteraard moet bij evangelisatie rekening worden gehouden met de cultuur, en wie weet hadden desbetreffende personen waar jij (hopelijk vindt u het niet erg als ik u vanaf nu tutoieer in mijn verhaal) over spreekt, het beter aan kunnen pakken. Er zijn ook zeker wel succesverhalen te noemen, van christelijke zendingsorganisaties die het Evangelie in moslimlanden op een aangepaste manier verkondigen (door bijv. hulp te geven aan boeren, en tijdens het geven van die hulp/eten/zaad/drinken zeggen waaróm ze dat doen, wat hun inspiratie en drijfveer is). Maar anderzijds doorbreekt het Evangelie ook bestaande culturen. Denk alleen maar aan baby’s offeren in Brazilië, waar vorige week op Family7 een documentaire over was, en christenen die dit wilden stoppen, ondanks alle tegengeluiden van mensen die zeiden “bescherm de cultuur”. In dat opzicht worden in landen waar evangelisatie onder moslims bijv. verboden is, zoals in het voorbeeld waar jij over praatte, toch gewoon (illegaal) Bijbels gesmokkeld en daar zijn ook veel succesverhalen over te vertellen. Je hoeft je als christen dus niet geheel in te houden als je over het Evangelie begint in zo’n moslimland, lijkt me. Voorbeelden te over, en door méér nog dan alleen de christelijke leefstijl daar te leven (zoals de monikken in dat klooster waar jij het over had), maar toch gewoon door te gaan met Bijbels verspreiden en ze mee te smokkelen, zijn velen tot bekering en tot geloof gekomen (ook al zij het allemaal verboden).

Op jouw laatste alinea wil ik echt even reageren, want dat slaat in mijn ogen het meeste op de hoofd-stelling van gebedsbroeders.nl
Zeker met jou eens ben ik het, als het gaat om het naleven van Gods geboden. Wij kunnen met onze eigen leefstijl een visitekaartje aan de ongelovigen voor God zijn! Een afspiegeling van hoe God graag ziet hoe wij leven, een afspiegeling van dat de Heilige Geest in ons hart woont! Amen.

Wel wil ik nog even reageren op wat je over jouw manier van evangeliseren schreef, want dit heeft me aan het denken gezet:

“Begin pas te spreken op het moment dat jij vragen krijgt over jouw manier van leven die in de ogen van vrienden af zal wijken.”

Alle volken tot Jezus discipelen maken gaat toch wel verder dan dat alleen.
Je moet om aan dat bevel van Jezus te voldoen, je over grenzen heenzetten en actief het Evangelie uitdragen. Hoe zou Bonifatius (protestantse evangelist, waardoor het Evangelie voor het allereerst in Friesland is gekomen) de Friezen hebben weten te bereiken? Dat ene ‘onbekeerbare’ volk met heidense gewoontes als kinderen offeren? Zou Bonifatius succes hebben gehad door alleen christelijk te leven voor de mensen in zijn eigen omgeving (hij kwam niet uit Nederland)? In Friesland waren op dat moment nog geen christenen, alleen maar heidenen die natuurgoden aanbaden (Germaanse goden vooral). Als het Evangelie alleen maar kan uitgaan door het voor te leven, dan zou Bonifatius op de door jouw beschreven evangelisatie-manier, Friesland nooit bereikt hebben. Ook zijn door de straatevangelisatie die jij noemde, mensen tot geloof gekomen. En dat is alleen maar mooi.
En natuurlijk snap ik heel goed dat een christelijk leven ook echt uitstralen en ‘doen’ in je leven, heel belangrijk is. Maar alle volken tot Jezus discipelen maken, dat gaat verder dan alleen in je eigen omgeving het goede voorbeeld te geven, daarbij hoort ook het actief uitdragen en ‘van de daken schreeuwen’/vertellen van het Evangelie.
Tevens is het niet zo mooi dat de Rooms-Katholieke Kerk momenteel te maken heeft met grote leegloop van de kerken. In Amsterdam had de Christelijk Gereformeerde Kerk ook een dusdanig probleem, dat er op een gegeven moment bijna alleen maar ouderen in de kerk waren en maar heel weinig jongeren. Als het met sterfte-cijfers en geboortecijfers zo door zou gaan, zou de kerk binnen jaren zijn uitgestorven. God zij geloofd; zo ver is het niet gekomen! Maar daarvoor heb je wel mensen nodig die actief het Evangelie ook op straat en ook onder vrienden willen uitdragen.

Ook kan het kloppen wat jij zegt, dat niet-christenen vanzelf wel zullen vragen waarom jij ‘anders’ leeft dan zij. Zelf ken ik genoeg mensen die mijn christelijke leefstijl opvalt, maar ze komen niet verder dan het constateren hiervan. Ze zullen voor de rest wel “weten” dat de meeste christenen niet stelen, niet aborteren, geen seks voor het huwelijk hebben etc. etc. omdát ze christelijk zijn. Net zoals wij weten dat een moslim 3 keer per dag bidt, omdat ze in Allah geloven. Maar met het weten alleen van de ander zijn leefstijl, daarbij heb je nog geen geloof in God bereikt. Dus weer zul je, als je vrienden -niet- vragen waaróm je zo anders leeft (en het blijft slechts bij constateren), wel zélf moeten vertellen wat de reden is dat je zo leeft.. Zo veel interesse hebben de meeste vrienden niet dat ze de reden van je leefstijl willen weten, lijkt mij, op een paar goede vrienden na. En onthoud wat ik heb gezegd; een christelijke leefstijl prijst God zeker. Daarom denk ik dat het actief uitdragen van geloof d.m.v. evangelisatie + de christelijke leefstijl leven hand in hand gaan. Het is niet het één óf het ander.