Geloof en volharding

Vandaag een andere postinvulling. Ik wil je vragen Hebreeën 10: 19-39 te lezen. Een bijzonder Bijbelgedeelte met ‘harde’ uitspraken, bemoedigingen en liefdevolle vermaningen. Ik heb hieronder een paar Bijbelverzen opgesomd die mij persoonlijk hebben geraakt. Wat vind jij van deze verzen? Doet het je wat, of zegt het je weinig? Of zijn er misschien andere Bijbelverzen uit het Bijbelgedeelte wat je meer aanraakt?

“Broeders en zusters, dankzij het bloed van Jezus kunnen we zonder schroom binnengaan in het heiligdom, omdat hij voor ons met zijn lichaam een weg naar een nieuw leven gebaand heeft, door het voorhangsel heen.”

“laten we God dan naderen met een oprecht hart en een vast geloof, nu ons hart gereinigd is, wij van een slecht geweten bevrijd zijn en ons lichaam met zuiver water is gewassen”

“Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen”

“Wanneer we willens en wetens blijven zondigen nadat we de waarheid hebben leren kennen, is er geen enkel offer voor de zonden meer mogelijk”

“Het is aan mij om te wreken, ik zal vergelden”

“Herinner u de dagen van weleer, toen u, door het licht beschenen, in een moeizame worsteling met het lijden hebt standgehouden”

“Blijf juist volharden, want als u de wil van God doet, zult u ontvangen wat u beloofd is”

“Wij echter behoren niet tot degenen die terugdeinzen en ten onder gaan, maar tot hen die door hun geloof behouden blijven.”

Ik ben benieuwd naar jullie reacties!

Zegen, Rob

Reacties

  1. Hee Rob,

    Mooie tekst vandaag 🙂

    [i]Laten we zonder te wankelen datgene blijven belijden waarop we hopen, want hij die de belofte heeft gedaan is trouw.[/i]

    “Zonder te wankelen..” moeilijk! Door de wereld om ons heen wankelen we voortdurend.

    “Laten we (..) belijden”
    Heel belangrijk! Persoonlijk vat ik het op als “Kom openlijk uit voor je geloof en vertel het om je heen!” Ik vind dat zelf nog heel moeilijk, maar het is wel noodzakelijk denk ik. Doordat mensen mij over het geloof hebben vertelt ben ik zelf christen geworden, dus waarom zou ik anderen niet helpen? Ik denk dat ik bang ben op reacties als “daar heb je er weer zó één, wat een onzin”. Ik ben bang dat mensen op mij neerkijken, omdat ik christen ben. Maar aan de andere kant, wij zijn door God geschapen! Hoe kan ik het oordeel van mensen belangrijker vinden dan het oordeel van God?!
    Een mooi stukje dat hierop aansluit uit 1 Samuel 16:7
    [i]Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de Heer kijkt naar het hart.[/i]

    Fijne dag,

    Emma

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *